YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15539
KARAR NO : 2023/2631
KARAR TARİHİ : 03.05.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Hükümlü hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Ağır Ceza Mahkemesinin 16.08.2000 tarihli ve 2000/123 Esas – 2000/304 Karar sayılı kararı ile hükümlü … hakkında maktul …’a karşı kasten öldürme suçundan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (765 sayılı Kanun) 448 inci maddesi, 51 inci maddesinin birinci fıkrası, 2253 sayılı Kanun’un 12 nci maddesinin ikinci fıkrası, 765 sayılı Kanun’un 59 uncu maddesinin ikinci fıkrası ve 40 ıncı maddesi uyarınca 5 yıl 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve mahsuba karar verilmiştir.
2. Bu kararın hükümlü müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 10.05.2001 tarihli ve 2001/1091 Esas – 2001/2031 Karar sayılı ilâmı ile onanmasına karar verilmiştir.
3. Uyarlama yargılaması sonucunda … Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.11.2006 tarihli ve 2000/123 Esas – 2000/304 Karar sayılı ek kararı ile uyarlama talebinin kabulü ile önceki hükmün kaldırılmasına ve hükümlü …’in maktul …’a karşı kasten öldürme suçu yönünden lehe olduğu kabul edilen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 31 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 63 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve mahsuba karar verilmiştir.
4. Bu kararın hükümlü tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 19.01.2022 tarihli ve 2021/11646 Esas, 2022/353 Karar sayılı ilâmıyla;
Hükümlüye isnat edilen kasten öldürme suçunun gerektirdiği cezanın alt sınırı itibariyle 5271 sayılı Kanun’un 150 nci maddesinin üçüncü fıkrası gereğince, uyarlama yargılaması sırasında hükümlüye istemi aranmaksızın bir müdafii tayin edilmesi ve yine aynı Kanun’un 188 inci maddesinin birinci fıkrası gereğince, müdafiinin hazır olduğu duruşmada karar verilmesi gerektiği gözetilmeden; hükümlü müdafiinin yokluğunda uyarlama yargılaması yapılarak karar verilmesi suretiyle hükümlünün savunma hakkının kısıtlanması,
Nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
5. … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.05.2022 tarihli ve 2022/93 Esas – 2022/216 Karar sayılı kararı ile uyarlama talebinin kabulü ile önceki hükmün kaldırılmasına ve hükümlü …’in maktul …’a karşı kasten öldürme suçu yönünden lehe olduğu kabul edilen 5237 sayılı Kanun’un 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 31 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 63 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve mahsuba karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Hükümlü müdafiinin temyiz sebepleri; eksik incelemeye, beraat kararı verilmesi gerektiğine, adil yargılanma hakkının ihlal edildiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, vesaire ilişkindir.
III. GEREKÇE
Hükümlü hakkında kasten öldürme suçundan 765 sayılı Kanun’un ilgili maddeleri uyarınca kurulup Yargıtay 1. Ceza Dairesince onanmak suretiyle kesinleşen hükmünden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanun’un 7 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama
Şekli Hakkında Kanun’un 9 uncu maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan inceleme sonucu kurulan hükümde herhangi bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.05.2022 tarihli ve 2022/93 Esas – 2022/216 Karar sayılı kararında hükümlü müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden hükümlü müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.05.2023 tarihinde karar verildi.