Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/15164 E. 2023/2377 K. 27.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15164
KARAR NO : 2023/2377
KARAR TARİHİ : 27.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 39. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2015 tarihli ve 2013/1108 Esas, 2015/622 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (a) ve (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi, 29 uncu maddesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası

ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. … 39. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2015 tarihli ve 2013/1108 Esas, 2015/622 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 20.02.2019 tarihli ve 2018/7595 Esas, 2019/3391 Karar sayılı kararı ile eksik inceleme ile hüküm kurulması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. … 39. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.05.2022 tarihli ve 2019/218 Esas, 2022/331 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (a) ve (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi, 29 uncu maddesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği;
1. Haksız tahrikden üst hadden indirim yapılması gerektiğine,
2. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık mağdurun oğlu olup sanığın eve alkollü gelmesi nedeniyle çıkan tartışmanın kavgaya dönüşmesi üzerine sanığın mağduru bıçakla tek bıçak darbesi ile hayati tehlike geçirecek şekilde kasten yaraladığı ilk haksız hareketin hangi taraftan kaynaklandığının belirlenemediği anlaşılmıştır.

2. Sanık savunması, katılan beyanı, tanık anlatımları, sanığın nüfus ve adli sicil kayıtları, olay tutanakları dosyada mevcuttur.

3. 15.11.2011 tarihli adli rapor dosyada mevcuttur.

4. Sanığın 5237 sayılı Kanun 32 nci maddesinden istifade edemeyeceğine ilişkin 17.03.2022 tarihli Erenköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi tarafından düzenlenen oy birliği ile verilen heyet raporu dosyaya alınmıştır.

5. İlk derece mahkemesince, Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve

bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, mağdurun adli raporuna yansıyan yaralanması dikkate alındığında belirlenen temel cezanın yerinde olduğu, dosya içeriğinden varlığı anlaşılan, katılandan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 39. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.05.2022 tarihli ve 2019/218 Esas, 2022/331 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
27.04.2023 tarihinde karar verildi.