Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/14984 E. 2023/1352 K. 28.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14984
KARAR NO : 2023/1352
KARAR TARİHİ : 28.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziantep 17. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.04.2016 tarihli ve 2015/746 Esas, 2016/264 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncu maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca

6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına karar verilmiştir.

2. Gaziantep 17. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.04.2016 tarihli ve 2015/746 Esas, 2016/264 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin (birleşen) 12.01.2021 tarihli ve 2020/15860 Esas, 2021/913 Karar sayılı kararı ile basit yargılama usulünün uygulanması gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Gaziantep 17. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2022 tarihli ve 2021/922 Esas, 2022/320 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncu maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; suçu işlemediğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık ile mağdurun evli oldukları, olay günü çıkan tartışma sırasında sanığın eşi olan mağdura elleri ile vurarak basit tıbbi müdahale ile iyileşecek şekilde kasten yaraladığı, mağdurun olaydan hemen sonraki beyanlarının doktor raporundaki bulgularla da doğrulandığı anlaşılmakla, sanığın eşi olan mağdura yönelik kasten yaralama suçunu işlediği ve buna göre uygulama yapıldığı belirlenmiştir.

2. Sanığın tevilli de olsa ikrar içeren savunması, mağdur beyanı, Ersin Arslan Devlet Hastanesince tanzim olunan 10.11.2015 tarihli adli muayene raporu sanığa ait güncel adlî sicil kaydı dava dosyasında bulunmaktadır.

IV. GEREKÇE
Sanığın suçu işlemediğine yönelen temyiz sebebi yönünden,
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, takdirî indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep 17. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2022 tarihli ve 2021/922 Esas, 2022/320 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

28.03.2023 tarihinde karar verildi.