Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/14982 E. 2023/1349 K. 28.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14982
KARAR NO : 2023/1349
KARAR TARİHİ : 28.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.03.2016 tarihli ve 2015/826 Esas, 2016/228 Karar sayılı kararı ile,
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci

fıkrasının (d) ve (son) bentleri, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.03.2016 tarihli ve 2015/826 Esas, 2016/228 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin (birleşen) 25.02.2021 tarihli ve 2021/1684 Esas, 2021/2471 Karar sayılı kararı ile,
Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’ un 87 … maddesinin birinci fıkrasının (d) ve (son) bentlerinin ek savunma hakkı verilmeksizin uygulanması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.02.2022 tarihli ve 2021/171 Esas, 2022/144 Karar sayılı kararı ile,
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) ve (son) bentleri, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz Sebepleri, meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine, ceza miktarına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın kayın biraderi temyiz dışı …in katılan …’e borcunun olduğu, borcunu verme hususunda katılanın ısrarla …’ i araması üzerine …’ in yanında sanık … ile birlikte katılan ile buluştukları, …ile katılanın kavga etmeye başladığı, sanığın kayın biraderinin yaralanmasını görmesinin etkisiyle taş ile katılanın kafasına vurduğu anlaşılan olayda sanığın katılanı kasten yaraladığı kabul edilerek buna göre uygulama yapıldığı belirlenmiştir.

2. Sanığın ikrar içeren savunması, mağdur beyanı, teşhis tutanağı, tanık beyanları, olay yeri inceleme raporu, … Acil Yardım Hastanesince tanzim olunan 12.10.2015 tarihli adli muayene raporu, sanığa ait güncel adlî sicil kaydı dava dosyasında bulunmaktadır.

IV. GEREKÇE
Sanık müdafiinin, meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine, ceza miktarına yönelen temyiz sebepleri yönünden,
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, katılan tarafından sanığa yönelmiş, gerçekleşen ve gerçekleşmesi veya tekrarı muhakkak olan haksız bir saldırıyı o andaki hal ve

koşullara göre saldırı ile orantılı biçimde defetme zorunluluğu altında bulunmadığı anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.02.2022 tarihli ve 2021/171 Esas, 2022/144 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

28.03.2023 tarihinde karar verildi.