YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14911
KARAR NO : 2023/712
KARAR TARİHİ : 28.02.2023
İNCELENEN KARARIN
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.12.2014 tarihli ve 2013/259 Esas, 2014/346 Karar sayılı kararı ile sanık … hakkında katılan …’a yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ıncı maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.12.2014 tarihli ve 2013/259 Esas, 2014/346 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 04.12.2017 tarihli ve 2016/3146 Esas, 2017/4626 Karar sayılı ilâmı ile özetle; sanık … hakkında 5237 sayılı Kanun’un 29 uncu maddesinin yetersiz gerekçeyle uygulanmaması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.02.2019 tarihli ve 2018/17 Esas, 2019/29 Karar sayılı kararı ile sanık … hakkında katılan …’ a yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanunu’nun 86 ıncı maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü maddeleri uyarınca hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
4. … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.02.2019 tarihli ve 2018/17 Esas, 2019/29 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 09.03.2021 tarihli ve 2020/1086 Esas, 2021/3604 Karar sayılı ilâmı ile onanmasına karar verilmiştir.
5. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05.10.2021 tarih ve KD- 2021/110829 sayılı itiraznamesi ile sanık hakkında uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiği gerekçesiyle yapılan itirazın kabulü ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 30.11.2021 tarihli ve 2021/11628 Esas, 2021/14534 Karar sayılı ilâmı ile, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’ un 253 üncü maddesi uyarınca sanık hakkında kasten yaralama suçu yönünden uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
6. … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 19.04.2022 tarihli ve 2022/11 Esas, 2022/108 Karar sayılı kararı ile sanık … hakkında katılan …’a yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanunu’nun 86 ıncı maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü maddeleri uyarınca hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; sübuta, meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Temyiz dışı mağdur …’ın olay tarihinde evini tamir ettirdiği ve evinden çıkan molozları boş bir alana dökmek için arkadaşı katılan …’dan yardım istediği, katılanın bir arkadaşının kamyoneti ile
molozları boş araziye döktükleri sırada sanık …’ın kamyonetin önüne çıkarak durdurduğu ve “buraya hafriyat döktünüz, bize para vereceksiniz” dediği, katılanın para vermeyi kabul etmediği, araçtan inen katılan … ile sanık … arasında tartışma başladığı, bir süre sonra sanığın katılana elleri ile vurarak basit tibbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığı anlaşılan olayda, sanığın katılana yönelik kasten yaralama suçunu işlediği ve buna göre uygulama yapıldığı anlaşılmıştır.
2. Sanığın ikrar içeren savunması, katılan beyanı, tanık beyanları, olay yeri inceleme raporu, olay yeri krokisi, … Eğitim Araştırma Hastanesince tanzim olunan 06.06.2013 tarihli rapor, sanığa ait güncel adlî sicil kaydı dava dosyasında bulunmaktadır.
3. Mahkemece Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 30.11.2021 tarihli ve 2021/11628 Esas, 2021/14534 Karar sayılı bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV.GEREKÇE
A. Meşru Savunma Yönünden
Hukuka uygunluk nedenlerinden biri olarak 5237 sayılı Kanun’un 25 … maddesinde düzenlenen meşru savunmanın yargısal kararlarda ve öğretide; bir kimsenin, gerek kendisine gerek başkasına ait bir hakkı hedef alan, gerçekleşen veya gerçekleşmesi ya da tekrarı muhakkak olan haksız bir saldırıyı, saldırı ile eş zamanlı olarak hal ve koşullara göre saldırı ile orantılı biçimde, kendisinden veya başkasından uzaklaştırmak mecburiyetiyle saldırıda bulunan kişiye karşı işlediği ve hukuk düzenince meşru kabul edilen fiiller olarak kabul edilmesi karşısında, sanık hakkında meşru savunma koşulları oluşmadığından hükümde bu nedenle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
B. Sübuta ve Lehe Hükümlerin Uygulanması Gerektiği Yönünden
1. Sanığın, üzerine atılı suçlamayı tevil yolu ile ikrar etmesi, Olay Olgu (2) başlığı altında yer alan ayrıntısı belirtilen adli muayene raporu içeriği karşısında sanığın eyleminin sabit olduğu belirlenmekle, hükümde sübut yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Mahkemece, “Sanığın sabıkalı oluşu dikkate alınarak, ileride suç işlemekten çekinmesine sebep olunacağı yolunda mahkemede olumlu bir vicdani kanaat hasıl olmadığından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, cezanın ertelenmesine, ekonomik ve sosyal durumuda dikkate alınarak takdiren seçenek yaptırımlarına çevrilmesine yer olmadığına,” şeklinde karar verildiği, lehe hükümlerin uygulanmamasına dayanak olan gerekçenin yerinde, yeterli ve kanunî olduğu anlaşılmakla, hükümde lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve
bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin,19.04.2022 tarihli ve 2022/11 Esas, 2022/108 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
28.02.2023 tarihinde karar verildi.