YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14843
KARAR NO : 2023/1573
KARAR TARİHİ : 03.04.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.07.2016 tarihli ve 2016/849 Esas, 2016/1248 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86 ncı maddesi ikinci fıkrası, 86 ncı maddesi üçüncü fıkrası (e) bendi, 29 uncu maddesi birinci fıkrası, 62 nci maddesi birinci fıkrası, 58 inci maddesi altıncı fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.07.2016 tarihli ve 2016/849 Esas, 2016/1248 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 19.01.2021 tarihli ve 2020/18002 Esas, 2021/1378 Karar sayılı kararı ile kasten yaralama suçundan basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi ve haksız tahrik nedeniyle fazla indirim yapılarak eksik ceza tayini nedeniyle bozulmasına karar verilmiş ve sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
3. … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.10.2021 tarihli ve 2021/262 Esas, 2021/1268 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesi ikinci fıkrası, 86 ncı maddesi üçüncü fıkrası (e) bendi, 29 uncu maddesi birinci fıkrası, 62 nci maddesi birinci fıkrası, 58 inci maddesi altıncı fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ancak 5271 sayılı Kanun’un 307 nci maddesi dördüncü fıkrası uyarınca kazanılmış hakkı gereği 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihinde aynı evde birlikte yaşayan sanık ile şikayetçi …’in alkol aldıktan sonra tartışmaya başladıkları tartışmanın ilk kimin haksız hareketi ile başladığının tespit edilemediği tartışma sırasında şikayetçi …’in bıçak ile …’ı yaraladığı …’ın da içtikleri sırada olay yerinde bulunan şişe ile …’e vurmak sureti ile yaralanmasına neden olduğu anlaşılmıştır.
2. Sanık aşamalarda üzerine atılı suçlamayı kabule etmemiştir.
3. Katılan kendisini yaralayanın sanık olduğunu beyan ederek şikayetçi olmuştur.
4. Katılan hakkında tanzim olunan adlî muayyene raporunda yaralanmasının yaşamını tehlike sokmadığı basit tıbbî müdahale ile giderilecek nitelikte olmadığının bildirildiği anlaşılmıştır.
5. Mahkemece Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 19.01.2021 tarihli ve 2020/18002 Esas, 2021/1378 Karar sayılı kararına uyulmasına karar verilerek gerekleri yerine getirilmiştir.
6. Sanığa ait güncel adlî sicil kaydının dava dosyasında bulunduğu anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
A. Maddi Hata Yönünden
Sanık hakkında ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkına ilişkin uygulama yapılırken, uygulama maddesinin 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesi son fıkrası olarak gösterilmesi yerine 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 307 nci maddesinin dördüncü fıkrası olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirildiğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
B. Tekerrür Yönünden
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükümde 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin uygulanması karşısında incelemeye konu dosyada, 5275 sayılı Kanun’un 108 inci maddesinin ikinci fıkrası gereğince ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de bu husus aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
C. Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
III. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.10.2021 tarihli ve 2021/262 Esas, 2021/1268 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.04.2023 tarihinde karar verildi.