YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14722
KARAR NO : 2023/2580
KARAR TARİHİ : 03.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kozan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.03.2016 tarihli ve 2015/447 Esas, 2016/412 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve son cümlesi ile 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Kozan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.03.2016 tarihli ve 2015/447 Esas, 2016/412 Karar sayılı kararının katılan ve vekili ile sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 01.10.2020 tarihli ve 2020/7014 Esas, 2020/12473 Karar sayılı kararı ile özetle; duruşmadan bağışık tutulma talebi olmayan ve bu konuda mahkemece verilmiş bir karar bulunmayan sanığın, karar tarihinde başka suçtan hükümlü olarak Kozan Ceza İnfaz Kurumunda bulunmasına rağmen duruşmaya getirtilmeden ya da SEGBİS sistemi aracılığıyla duruşmada hazır edilmeksizin yokluğunda yargılama yapılarak mahkumiyet hükmü kurulması, sanığın savunmasının yargılamayı yapan mahkemece bizzat alınması gerektiği gözetilmeyerek, savunmasının istinabe yoluyla başka mahkemelerde aldırılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı Kanun’un 87 nci maddesinin birinci fıkrasının son cümlesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması, temel cezaya hükmedilirken hakkaniyete uygun ve sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, kabul ve uygulamaya göre de hesap hatası ve sanığın sabıka kayıtlarında bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına ihbarda bulunulmaması nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Kozan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2021 tarihli ve 2020/694 Esas, 2021/772 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 08.12.2022 tarihli ve 2022/101944 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Vekilinin Temyiz Sebepleri
Suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olarak belirlenmesi ve yargılamanın Ağır Ceza Mahkemesinde yapılması gerektiğine, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının hatalı olduğuna ve vesaire ilişkindir.
B. Sanığın Temyiz Sebepleri
Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, delillerin değerlendirilmesinde hataya düşüldüğüne, meşru savunmaya, raporun usule uygun olmadığına ve vesaire ilişkindir.
III. GEREKÇE
Katılan vekilinin; suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olarak belirlenmesi ve yargılamanın Ağır Ceza Mahkemesinde yapılması gerektiğine yönelen temyiz sebepleri yönünden;
Sanığın olaydan sonra ele geçirilemeyen tahra ile katılanın başına bir kez vurarak katılanı yaşamını tehlikeye sokan bir duruma ve hayat fonksiyonlarını ağır (4) derecede etkileyen kemik kırığına neden olacak şekilde yaraladığı olayda; sanığın hedef aldığı vücut bölgesi, yara yeri ve niteliği, kullanılan aletin elverişliliği birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eyleminin “kasten öldürmeye teşebbüs” suçunun unsurlarını oluşturması ihtimali nedeniyle, delillerin takdir ve değerlendirmesinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen Kozan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2021 tarihli ve 2020/694 Esas, 2021/772 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği, gerekçe bölümünde açıklandığı üzere Ağır Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.05.2023 tarihinde karar verildi.