YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14604
KARAR NO : 2023/2477
KARAR TARİHİ : 02.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2016 tarihli ve 2015/224 Esas, 2016/95 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
2. … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2016 tarihli ve 2015/224 Esas, 2016/95 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin (birleşen) 16.09.2020 tarihli ve 2020/4999 Esas, 2020/10862 Karar sayılı kararı ile basit yargılama usulünün uygulanması gerektiği ve 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin bazı ibarelerinin Anayasa Mahkemesince iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunluğu yönünden yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Basit yargılama usûlü uygulanarak verilen karara yönelik sanık tarafından itiraz edilmesi üzerine genel yargılama usûlüne göre yapılan yargılama sonucunda, … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2022 tarihli ve 2021/741 Esas, 2022/565 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ve 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz İstemi, lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Mağdurun olay günü kafede oturmakta iken, sanık tarafından dışarıya çağrıldığı ve darp edildiği anlaşılmakla sanığın mağdura yönelik kasten yaralama suçunu işlediği ve buna göre uygulama yapıldığı belirlenmiştir.
2. Sanığın aşamalardaki savunmaları, mağdur beyanı ve teşhisi, olay yeri inceleme raporu, sanığa ait güncel adlî sicil kaydı ve tekerrüre esas ilâmı dava dosyasında bulunmaktadır.
3. Sanığın eylemi neticesinde mağdurda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak Kartal Adli Tıp Şube Müdürlüğünce tanzim olunan, 21.05.2014 tarihli;
“a)Kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum OLMADIĞI,
b)Kişi üzerindeki etkisinin basit bir tıbbî müdahaleyle giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte OLDUĞU ” görüşünü içerir adli muayene raporu dava dosyasına eklenmiştir.
4. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine ve içeriğine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereğinin yerine getirildiği, basit yargılama usûlünün uygulanması neticesinde verilen karara sanık tarafından itiraz edilmesi üzerine genel yargılamaya devam edildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanığın lehe hükümlerin uygulanmasına yönelik temyiz istemi yönünden yapılan incelemede,
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve
bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, Mahkemece sanığın adli sicil kaydı itibarıyla yasal imkan bulunmadığından 5237 sayılı Kanun’un 51 inci ve 231 inci maddelerinin uygulanma imkanı bulunmadığı ve suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin uygulanmasına yer olmadığına dair lehe hükümlerin uygulanmamasına dayanak olan gerekçenin yerinde, yeterli ve kanunî olduğu anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 9. Anadolu Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2022 tarihli ve 2021/741 Esas, 2022/565 Karar sayılı kararında sanıkca öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
02.05.2023 tarihinde karar verildi.