YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14597
KARAR NO : 2023/2500
KARAR TARİHİ : 02.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziosmanpaşa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.10.2015 tarihli ve 2013/141 Esas, 2015/747 Karar sayılı kararı ile,
a. Sanık hakkında katılan …’a yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) ve (son) bentleri, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b. Sanık hakkında katılan …’a yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) ve (son) bentleri, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
karar verilmiştir.
2. Gaziosmanpaşa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.10.2015 tarihli ve 2013/141 Esas, 2015/747 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin (birleşen) 15.06.2021 tarihli ve 2021/446 Esas, 2021/10563 Karar sayılı kararı ile, haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun tartışmasız bırakılması, Anayasa Mahkemesince 5237 sayılı Kanun’ un 53 üncü maddesinin bazı ibarelerinin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunluğu yönünden yeniden değerlendirme yapılması gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Gaziosmanpaşa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.02.2022 tarihli ve 2021/580 Esas, 2022/37 Karar sayılı kararı ile,
a. Sanık hakkında katılan …’a yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) ve (son) bentleri, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b. Sanık hakkında katılan …’a yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) ve (son) bentleri, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İstemleri, suçu işlemediğine, meşru savunma ve sınırın aşılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık …’ya ait iş yerinde çalışan mağdurlar … ile …’ın olay tarihinde iş bırakarak hesaplarının kesilmesini istemeleri üzerine tarafların arasında çıkan tartışma neticesinde tarafların birbirlerini yaraladıkları, sanığın mağdurlara yönelik kasten yaralama suçunu işlediği ve buna göre uygulama yapıldığı belirlenmiştir.
İlk haksız hareketin kimden geldiğinin anlaşılamaması nedeni ile “şüpheden sanık yararlanır ilkesi” gereğince sanığın eylemi haksız tahrik altında işlemiş olduğu kabul edilerek uygulama yapıldığı belirlenmiştir.
2. Sanığın aşamalardaki savunması, katılanlar beyanı, tanık beyanları, olay yeri inceleme raporu, katılanlarda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak Gaziosmanpaşa Adli Tıp Şube Müdürlüğünce tanzim olunan 03.07.2013 ve 25.12.2014 tarihli adli muayene raporları, sanığa ait güncel adlî sicil kaydı dava dosyasında bulunmaktadır.
IV. GEREKÇE
Sanık müdafiinin suçu işlemediğine, meşru savunma ve sınırın aşılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen temyiz istemleri yönünden,
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin katılanların beyanları ve bu beyanlarını doğrular nitelikle adli muayene raporları ile saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, katılanlar tarafından sanığa yönelmiş, gerçekleşen ve gerçekleşmesi veya tekrarı muhakkak olan haksız bir saldırıyı o anki hal ve koşullara göre saldırı ile orantılı biçimde defetme zorunluluğu altında bulunmadığı anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziosmanpaşa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.02.2022 tarihli ve 2021/580 Esas, 2022/37 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
02.05.2023 tarihinde karar verildi.