YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14521
KARAR NO : 2023/1028
KARAR TARİHİ : 14.03.2023
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği katılan vekilinin temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, ancak sanık müdafiinin yüzüne karşı verilen karara karşı sanık müdafiinin temyiz isteminin süresinden sonra olduğu ve reddi ile yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Erdemli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.02.2016 tarihli ve 2013/97 Esas, 2016/189 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ıncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 4.500 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Erdemli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.02.2016 tarihli ve 2013/97 Esas, 2016/189 Karar sayılı kararının katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 10.03.2021 tarihli ve 2021/4948 Esas, 2021/3684 Karar sayılı kararı ile katılanın yaralanmasının 5237 sayılı Kanun’un 86 ıncı maddesinin birinci fıkrası kapsamında değerlendirilmesi ve hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden ikinci fıkrası uyarınca temel ceza belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Erdemli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.01.2022 tarihli ve 2021/333 Esas, 2022/49 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ıncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan vekilinin temyiz istemi kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
B. Sanık müdafiinin temyiz istemi bir nedene dayanmamaktadır.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Karşılıklı kavga esnasında katılan ve sanığın karşılıklı birbirlerini darp ettikleri, kavga devam ederken sanık …’in gaz pompasının yanındaki sopayı alarak katılan …’ya saldırdığı, katılan …’nın basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaralandığı anlaşılmıştır.
2. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Katılan Vekilinin Temyiz İstemi
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
B. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Sanık müdafiinin yüzüne karşı verilip 07.03.2022 tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen karara karşı, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci
maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 20.01.2022 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu, hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği re’sen temyize de tabi olmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteğinin reddine karar verilmiştir.
V. KARAR
1. Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle sanık müdafiinin yüzüne karşı verilip 07.03.2022 tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen karara karşı, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 20.01.2022 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu, hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği re’sen temyize de tabi olmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
2. Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenlerle Erdemli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.01.2022 tarihli ve 2021/333 Esas, 2022/49 Karar sayılı kararında katılan vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.03.2023 tarihinde karar verildi.