Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/14341 E. 2023/1348 K. 28.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14341
KARAR NO : 2023/1348
KARAR TARİHİ : 28.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret ve nitelikli tehdit
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Aksaray 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.07.2012 tarihli ve 2009/490 Esas, 2012/996 Karar sayılı kararı ile,
a. Sanık hakkında katılan …’e yönelik hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin birinci fıkrası, 125 inci maddesinin dördüncü fıkrası, 129 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına hükmedilerek 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,

b. Sanık hakkında katılan …’a yönelik hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrası, 125 inci maddesinin dördüncü fıkrası, 129 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına hükmedilerek 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,

c. Sanık hakkında katılanlar … ve …’a yönelik tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ıncı maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına hükmedilerek 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
Karar verilmiştir.

2. Aksaray 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.04.2016 tarihli ve 2016/73 Esas, 2016/340 Karar sayılı kararı ile,
Sanığın denetim süresi içerisinde 12.05.2015 tarihinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeni ile açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen hükmün açıklanmasına karar verilmiştir.

3. Aksaray 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.04.2016 tarihli ve 2016/73 Esas, 2016/340 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin (birleşen) 10.11.2020 tarihli ve 2020/10736 Esas, 2020/15981 Karar sayılı kararı ile,
Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlerde mağdur sayısınca hüküm kurulması yerine 5237 sayılı Kanun’ un 43 üncü maddesinin birinci fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, tehdit suçundan kurulan hükümler yönünden ise eylemin silahla tehdit olarak kabul edilmesi karşısında kısa kararda 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca hüküm kurulmak suretiyle çelişkiye sebebiyet verilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

4. Aksaray 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.12.2021 tarihli ve 2012/287 Esas, 2021/535 Karar sayılı kararı ile,
a. Sanık hakkında katılanlar …ve …’e yönelik hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrası, 125 inci maddesinin dördüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 129 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 ay 3 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,

b. Sanık hakkında katılanlar … ve …’ a yönelik tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ıncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 1412 sayılı Kanun’ un 326 ıncı maddesinin son fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi temyiz iradesinden ibarettir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık …’ın temyiz dışı sanık … ile katılanlar …ve …’e yönelik “ananı avradını sinkaf ederiz” şeklinde hakaret edip sanık …’in yumruk ile … ve …’a vurduğu, sanık …’in adına ruhsatlı olan tabancasını çekerek katılanlar … ve …’a doğrulttuğu, polis memurlarının araya girmesi nedeniyle sanığın tabancayı arabanın içerisine attığı, eylemin tek bir eylemle katılanlar … ve …’a karşı silahla tehdit suçunu oluşturduğu kabul edildiği ve buna göre uygulama yapıldığı belirlenmiştir.

2. Sanığın savunması, katılanların beyanları, tanık beyanları, olay yeri inceleme raporu, sanığa ait güncel adlî sicil kaydı dava dosyasında bulunmaktadır.

IV. GEREKÇE
Sanık müdafiinin temyiz iradesini bildirmekten ibaret temyiz sebebi yönünden;
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, takdirî indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Aksaray 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.12.2021 tarihli ve 2012/287 Esas, 2021/535 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

28.03.2023 tarihinde karar verildi.