YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14278
KARAR NO : 2023/950
KARAR TARİHİ : 09.03.2023

MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yalvaç Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.06.2016 tarihli ve 2012/242 Esas, 2016/705 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ıncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 21 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2. Yalvaç Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.06.2016 tarihli ve 2012/242 Esas, 2016/705 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 12.10.2021 tarihli ve 2021/10440 Esas, 2021/13244 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında doğrudan kast hükümlerinin uygulanması gerektiğinden bahisle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Yalvaç Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.02.2022 tarihli ve 2021/923 Esas, 2022/134 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ıncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ile 1 yıl 8 ay hapis cezasının 1412 sayılı Kanun’un 326 ıncı maddesinin son fıkrası uyarınca kazanılmış hak nedeniyle 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası olarak yerine getirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdfaiinin temyiz isteği;
Eylemin taksirle işlendiğine,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık … ile katılan …’nin eşi … arasında husumet bulunduğu, sanığın olay günü evlerinin önüne gelerek …’a ateş ettiği sırada katılan …’nin de kapının önüne çıktığı, sanık …’nin katılan …’yi görmesine rağmen 4-5 el ateş ederek katılan …’yi saçma taneleri ile basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde kasten yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Tanık …’ın beyanı dosyada mevcuttur.

3. Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulu’nun 04.04.2016 tarihli raporu dosyada mevcuttur.

IV. GEREKÇE
Eylemin taksirle işlendiği yönünden
Sanığın, tanık …’ın beyanı ile evinin önünde bulunan katılan …’ye 4-5 el ateş ederek kasten yaraladığı olayda, sanığın eyleminin kasten yaralama olarak kabulünde bir isabetsizlik görülmediği, sanığın eyleminin sonucunu bilerek ve isteyerek gerçekleştirdiği, taksir şartlarının mevcut olmadığı anlaşılmakla, hükümde anılan hususlar yönünden hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yalvaç Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.02.2022 tarihli ve 2021/923 Esas, 2022/134 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

09.03.2023 tarihinde karar verildi.