YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14009
KARAR NO : 2023/3627
KARAR TARİHİ : 25.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Bozkır Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2016 tarihli ve 2016/24 Esas, 2016/42 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdura karşı,
1. Kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
2. Tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
3. Hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 125 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, karar verilmiştir.
B. Bozkır Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2016 tarihli ve 2016/24 Esas, 2016/42 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 18.03.2021 tarihli ve 2021/4603 Esas, 2021/4464 Karar sayılı kararı ile “Dosyanın basit yargılama usulü yönünden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
C. Bozkır Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.06.2021 tarihli ve 2021/111 Esas, 2021/309 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdura karşı,
1. Kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 251 … maddesinin üçüncü fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
2. Tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 251 … maddesinin üçüncü fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
3. Hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 125 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 251 … maddesinin üçüncü fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 1 ay 26 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, sübuta, eksik inceleme ile karar verildiğine, tekerrür hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, vesaireye ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık ile mağdurun evli oldukları, olay günü birlikte yaşadıkları ikametlerine alkollü gelen sanık ile mağdur çıkan tartışma sırasında sanığın, mağdura “zina çocukları, p.ç çocukları, o.çocukları” demek suretiyle hakaret ettiği ve “sizi gebertirim” diyerek tehdit ettiği, sonrasında sanığın, mağdurun kafasını kapıya vurduğu belirlenmiştir.
2. Sanık üzerine atılı suçlamaları inkar etmiştir.
3. Bozkır Devlet Hastanesinin, 11.12.2015 tarihli raporuna göre; mağdurun, sol frontal kısımda hassasiyet mevcut olduğu, yaralanmasının, basit tıbbî müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğu tespit edilmiştir.
4. Olaydan yarım saat sonra sanık hakkında yapılan alkol muayenesinde, 2.52 promil alkollü olduğu tespit edilmiştir.
5. Mağdur beyanları, tanık beyanı, kollukça düzenlenen tutanaklar, nüfus aile kaydı, adlî sicil kaydı dosyada mevcuttur.
IV. GEREKÇE
A. Sanığın, Kasten Yaralama ve Tehdit Suçlarından Kurulan Hükümlere Yönelik Temyiz Nedenleri
1. Mağdur ve tanığın aynı yönde beyanları, mağdura ilişkin adlî rapor içeriği dikkate alındığında, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği, Olay ve Olgular başlığındaki delillere göre dava dosyası tekemmül ettirilerek karar verildiği, Bozkır Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.05.2011 tarihli ve 2011/38 Esas, 2011/59 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında suç uydurma suçundan hapis cezasından çevrili 500 TL adlî para cezasıyla mahkumiyetine karar verildiği ve kararın 14.01.2014 tarihinde kesinleştiği, sanığın mahkumiyet hükümlerini infaz etmeden dosya kapsamındaki suçları işlediğinden cezanın tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, Mahkemece yapılan uygulamalarda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç nitelikleri ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
B. Sanığın, Hakaret Kurulan Hükme Yönelik Temyiz Nedenleri
Sanığın üzerine atılı hakaret suçunun şikayete tabi olduğu, katılanın hükümden sonra temyiz aşamasında 12.08.2021 havale tarihli dilekçe ile sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini bildirmiş olması karşısında, sanığın 5237 sayılı Kanun’un 73 üncü maddesinin altıncı fıkrası gereğince şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediğine dair beyanı alınarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması gerekmektedir.
V. KARAR
A. Sanık Hakkında Kasten Yaralama ve Tehdit Suçlarından Kurulan Hükümlerin İncelenmesinde
Gerekçe bölümünün (A) paragrafında açıklanan nedenlerle Bozkır Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.06.2016 tarihli ve 2021/111 Esas, 2021/309 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
B. Sanık Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hükmün İncelenmesinde
Gerekçe bölümünün (B) paragrafında açıklanan nedenle Bozkır Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.06.2016 tarihli ve 2021/111 Esas, 2021/309 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.05.2023 tarihinde karar verildi.