Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/1398 E. 2022/2725 K. 11.04.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/1398
KARAR NO : 2022/2725
KARAR TARİHİ : 11.04.2022

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

Bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda verilen İstanbul 21. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/11/2021 tarih ve 2021/346 Esas, 2021/469 Karar sayılı kararının sanık … müdafii, sanık … müdafii, katılanlar vekili tarafından 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen süre içerisinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
7079 sayılı Kanun’un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 299. maddesi uyarınca sanık … müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin takdiren REDDİNE karar verilmiştir.
İstanbul 21. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/11/2021 tarih ve 2021/346 Esas, 2021/469 Karar sayılı yargılanmasına esas kısa karar ve gerekçeli kararında duruşma açılmasına rağmen yalnızca 5237 sayılı CMK’nin 291. maddesinde belirtilen 15 günlük süre tutum dilekçesine ilişkin ihtarın bulunduğu, karar yüzüne karşı tefhim edilenlere ilişkin tebliğinden itibaren 7 günlük yasal süre içerisinde 5237 sayılı CMK’nin 294. maddesine uygun şekilde gerekçeli temyiz başvurusunda bulunmaları gerektiğine dair herhangi bir ihtarın bulunmadığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17/03/2021 tarih ve 2019/9.MD-554 Esas, 2021/117 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, kısa ve gerekçeli kararda CMK’nin 295. maddesinde belirtilen 7 günlük yasal süreye dair ihtarın bulunmaması durumunda tarafların gerekçeli temyiz istemlerinin kabul edilmesi gerektiği, bu nedenle sanık … müdafiinin 29/11/2021 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilmiştir.
İstanbul 21. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/04/2019 tarih ve 2017/234 Esas, 2019/136 Karar sayılı kararı ile sanıklar …, … hakkında maktul …’u kasten öldürme suçundan ayrı ayrı 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 53, 63. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası ile cezalandırılmalarına, karar verildiği, kararların istinafı üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 02/12/2019 tarih ve 2019/1272 Esas, 2019/1977 Karar sayılı kararı ile istinaf başvurularının esastan reddine karar verildiği, kararların temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 09/06/2021 tarih ve 2020/3226 Esas, 2021/10208 Karar sayılı kararı ile “bozma kararı” verilerek dosyanın İstanbul 21. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi üzerine, İstanbul 21. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/11/2021 tarih ve 2021/346 Esas, 2021/469 Karar sayılı kararı ile; sanıklar …, … hakkında kasten öldürme suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 29, 53. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 18 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, dair kurulan hükümlerin tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık … müdafiinin; diğer sanık …’ın öldürme eylemine herhangi bir katkısı, fiili hakimiyeti veya dahili olmadığından beraatine karar verilmesi gerektiğine, cezalandırma yoluna gidilecek ise alt hadden hüküm kurulmasına ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine, sanık … müdafiinin; eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığına, suç vasfının hatalı olduğuna, TCK’nin 29. ve 62. maddelerinin uygulanması gerektiğine, katılanlar vekilinin; sanıkların haksız tahrik indiriminden yararlanmasının hukuken mümkün olmadığına, yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle; 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi uyarınca isteme uygun olarak, TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dosyanın, 28/02/2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 304/1. maddesi gereğince İstanbul 21. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11/04/2022 gününde oy birliği ile karar verildi.