YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13900
KARAR NO : 2023/1559
KARAR TARİHİ : 03.04.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.02.2016 tarihli ve 2015/98 Esas, 2016/91 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237
sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c-d) bentleri ve aynı maddenin son cümlesi ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. Hükmün sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (birleşen) 3. Ceza Dairesinin 24.10.2019 tarihli ve 2019/10814 Esas, 2019/19432 Karar sayılı kararı ile “sanığın savunma hakkının kısıtlanması, ek savunma hakkı verilmemesi, temel cezada alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, uygulamada hata yapılması ve hak yoksunluklarında Anayasa Mahkemesi iptal kararının değerlendirilmesi” gerekçeleriyle sanığın kazanılmış hakları saklı tutularak hükmün bozulmasına,
3. Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.10.2020 tarihli ve 2019/678 Esas, 2020/374 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; sanık aleyhine delil bulunmadığına, beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Aynı mahallede oturan ve birbirini tanıyan taraflardan sanığın kardeşi … ile katılan … arasında …’ın …’a uyuşturucu madde verdiği iddiasıyla anlaşmazlık bulunduğu, …’ın …’ı şikayet ettiği, polis merkezince bu hususta işlem yapıldığı, olay günü katılanın mahallede bulunduğu sırada … ile tartıştığı, sanık …’ın da gelerek sopa ile katılanın kafasına bir kez vurup “yüzde orta (2.) derece kırık ve sabit iz meydana gelecek şekilde” yaraladığı anlaşılmıştır.
2. Sanığın inkar içeren savunmaları, katılan ve tanık beyanları, adli tıp raporu, bozma öncesi ve sonrası yargılama sürecine ait evraklar dosya arasında bulunmaktadır.
3. Hukukî süreç başlığı altında (2) numarada gösterilen bozma ilâmının gereklerinin yerine getirildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1. Sanık aleyhine delil bulunmadığına, beraatine karar verilmesi gerektiğine yönelik temyiz istemleri;
Sanık suçlamaları kabul etmemiş ise de; katılan ve tanık beyanları, sanığın tartışmayı doğrulayan anlatımları adlî rapor içeriği ve tüm dosya kapsamına göre eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği anlaşılmakla hükümde bu yönden hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Vesair;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle
uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.10.2020 tarihli ve 2019/678 Esas, 2020/374 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.04.2023 tarihinde karar verildi.