YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13806
KARAR NO : 2023/1350
KARAR TARİHİ : 28.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Basit yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Karabük 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.11.2015 tarihli ve 2015/144 Esas, 2025/634 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci

fıkraları ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 4 ay 5 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

2. Karabük 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.11.2015 tarihli ve 2015/144 Esas, 2025/634 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin (birleşen) 08.04.2021 tarihli ve 2021/6284 Esas, 2021/6382 Karar sayılı kararı ile hesap hatası nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Karabük 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.05.2022 tarihli ve 2021/603 Esas, 2022/313 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebepleri, eksik incelemeye, suçu işlemediğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihinde Karabük T tipi kapalı ceza infaz kurumunda A-24 odasında bulunan sanık ile katılanın aralarında anlaşmazlık nedeniyle tartıştıkları, sanığın katılanı çek pas sapı ile basit tibbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı anlaşılan olayda sanığın kasten yaralama suçunu işlediği ve buna göre uygulama yapıldığı belirlenmiştir.

2. Sanığın ikrar içeren savunması, mağdur beyanı, tanık beyanları, olay yeri inceleme raporu, Karabük Eğitim Araştırma Hastanesince tanzim olunan 13.05.2014 tarihli adli muayene raporu, sanığa ait güncel adlî sicil kaydı dava dosyasında bulunmaktadır.

IV. GEREKÇE
1. Sanığın eksik inceleme ve suçu işlemediğine yönelen temyiz sebepleri yönünden,
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, takdirî indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen … 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.11.2011 tarih ve 2011/360 Esas – 2011/704 Karar sayılı ilamıyla sanığın tehdit suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesi

gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan ilamdaki tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla, 5237 sayılı Kanun’un 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin yasa değişikliği sonrası uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması yönünden hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) nolu bentde açıklanan tekerrür uygulaması nedeniyle temyiz isteminin kabulü ile Karabük 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.05.2022 tarihli ve 2021/603 Esas, 2022/313 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

28.03.2023 tarihinde karar verildi.