YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13791
KARAR NO : 2023/1459
KARAR TARİHİ : 30.03.2023

MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 41. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.07.2016 tarihli ve 2015/437 Esas, 2016/334 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

2. İstanbul 41. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.07.2016 tarihli ve 2015/437 Esas, 2016/334 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 16.09.2021 tarihli ve 2021/9654 Esas, 2021/12326 Karar sayılı kararı ile sanığın yargılama konusu eylemi yönünden, 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü ve 254 üncü maddeleri uyarınca uzlaşma girişiminde bulunulması gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. İstanbul 41. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.03.2022 tarihli ve 2021/483 Esas, 2022/121 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; suçun unsurlarının bulunmadığına, kararın hukuki dayanaktan yoksun olduğuna ve vesaire ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Suç tarihinde sanık …’in katılanın çatısında bulunan çanak antene kablo takmasına kızdığı ve kabloyu çıkarmalarını istediği, bu sebeple çıkan tartışma sonucunda katılanın, sanığa …..,’e hakaret ettiği, sanığın eşi ……’nin durumu kolluk güçlerine bildirmesi üzerine olay yerine polis ekibinin geldiği ve katılan ile görüştüğü sırada sanığın yumruk atmak sureti ile katılanı yaraladığı, polislerin olaya müdahale ettikleri, katılanın yaralanmasına ilişkin İstanbul Adli Tıp Şube Müdürlüğü’nce düzenlenen 04.08.2015 tarihli adli tıp raporunda belirtildiği üzere katılanın sağ kaş üstü vertikal uzanan 5 cm kesi, kaş içinde 3 cm kesi oluşacak şekilde yaraladığı, yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğu, sanığın suçlamaları kabul ettiği ve polis tarafından düzenlenen 22.10.2014 tutanaktan da sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğu anlaşılmıştır.

2. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine ve içeriğine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanığın suçun unsurlarının bulunmadığına, kararın hukuki dayanaktan yoksun olduğuna ve vesaire yönelen temyiz sebepleri yönünden;
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin sanığın ikrara yönelen savunması, katılanın aşamalardaki istikrarlı beyanları ve bu beyanı doğrular nitelikteki adli tıp raporu ile olay tarihli tutanak ile saptandığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 41. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.03.2022 tarihli ve 2021/483 Esas, 2022/121 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

30.03.2023 tarihinde karar verildi.