YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13779
KARAR NO : 2023/3670
KARAR TARİHİ : 29.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.05.2016 tarihli ve 2016/62 Esas, 2016/280 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 37 nci maddesi delaletiyle 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrası (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ve son cümlesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, sanık … hakkında 58 … maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları uyarınca ayrı ayrı 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, sanık …’in cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesi kararının sanıklar müdafii ve katılan tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 17.02.2020 tarihli ve 2020/15 Esas, 2020/3089 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanması gerektiği, ek savunma hakkı tanınmadan 5237 sayılı Kanun ‘un 87 nci maddesi son cümlesi ile uygulama yapılması, hükmolunan “1 yıl 6 ay” hapis cezasının 5237 sayılı Kanun’un 87 nci maddesi birinci fıkrasının (c) bendi gereğince 1 kat artırılması sırasında “2 yıl 12 ay” hapis cezası yerine “3 yıl “ hapis cezası bulunması
nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.06.2021 tarihli ve 2020/118 Esas, 2021/369 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesi delaletiyle 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrası (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ve son cümlesi, 29 uncu maddesi birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, sanık … hakkında 58 … maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları uyarınca ayrı ayrı 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, sanık …’in cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar müdafiinin temyiz isteği; sanıkların eylemlerini silahla gerçekleştirmediklerine, meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanıkların ve katılanın yakın adreslerde fizyoterapi işi yaptıkları, bu nedenle aralarında geçmişe dayalı husumet bulunduğu, olay tarihinde taraflar arasında tartışma başladığı, tartışmanın karşılıklı kavgaya dönüştüğü, katılanın sanıklara tahra salladığı, kavga esnasında sanık …’in tahta ile katılan …’ın kafasına vurduğu, yine sanık …’nin de tabancanın kabzası ile katılanın başına vurarak yaraladıkları anlaşılmıştır.

2. Sanıklar aşamalarda üzerilerine atılı suçlamaları kabul etmemişlerdir.

3. Katılan ve olaya ilişkin bilgisi ve görgüsü olan tanık beyanlarının dava dosyasında bulunduğu anlaşılmıştır.

4. Katılan hakkında tanzim olunan adli muayene raporunda yaralanmasının yaşamını tehlikeye sokmadığı, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğu, yüzde sabit ize neden olduğu bildirilmiştir.

IV. GEREKÇE
1.Haksız Tahrik Yönünden Yapılan İncelemede
Dairemizin 17.02.2020 tarihli ve 2020/15 Esas, 2020/3089 Karar sayılı ilamında ” İki grup halinde yapılan kavganın hangi tarafın haksız hareketi ile başladığının kesin olarak tespit edilemediği gözetilerek, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi, “nedeniyle bozulmasına karar verildiği, Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilmesine rağmen sanıklar hakkında 5237 sayılı Kanun’un 29 uncu maddesinin uygulaması sırasında, haksız tahrik nedeni ile asgari oranda yapılması yerine (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.

2.Hesap Hatası Yönünden Yapılan İncelemede
Sanıklar hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrası (e) bendi uyarınca hükmolunan “1 yıl 6 ay” hapis cezasının aynı Kanun’un 87 nci maddesi birinci fıkrası (c) bendi gereğince 1 kat artırılması sırasında “2 yıl 12 ay” hapis cezası yerine “3 yıl “ hapis cezası bulunması sonuç cezaya etkili olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.

3.Sanıklar Müdafiinin Temyiz Sebebleri Yönünden Yapılan İncelemede
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, katılanların, tanıkların beyanları ve sanık …’un ikrarı yönelik savunması birlikte değerlendirildiğinde sanık …’un katılana silahtan sayılan tabancanın kabzası ile sanık …’in ise tahta ile vurduğunun sabit olduğu, kim tarafından başlatıldığı belirli olmayan kavga ortamında tarafların karşılıklı birbirlerini yaraladıkları dikkate alındığında olayda meşru savunma şartlarının oluşmadığı, sanıkların eylemlerini haksız tahrik altında gerçekleştirdikleri anlaşıldığından, sanıklar müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.06.2021 tarihli ve 2020/118 Esas, 2021/369 Karar sayılı kararında sanıklar müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıklar müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
29.05.2023 tarihinde karar verildi.