Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/13778 E. 2023/6050 K. 10.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13778
KARAR NO : 2023/6050
KARAR TARİHİ : 10.10.2023

MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/432 E., 2022/276 K.
SUÇ : Kasten öldürme
KARAR : Önceki hükmün onaylanması
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Hükümlüler hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Bitlis 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.03.2014 tarihli ve 2013/48 Esas, 2014/84 Karar sayılı kararı ile;
1. Hükümlüler …, Felemez, Ercan, … hakkında kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 37 nci maddesinin birinci fıkrası, 81 … maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 63 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Hükümlü … hakkında kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesinin birinci fıkrası, 81 … maddesinin birinci fıkrası, 31 … maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 63 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Hükümlü … hakkında kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesinin birinci fıkrası, 81 … maddesinin birinci fıkrası, 31 … maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 63 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

B. Bitlis 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.03.2014 tarihli ve 2013/48 Esas, 2014/84 Karar sayılı kararının hükümlüler ve suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 09.02.2016 tarihli ve 2015/2188 Esas, 2016/424 Karar sayılı kararı ile hükümlerin düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.

C. Bitlis 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.09.2022 tarihli ve 2022/432 Esas, 2022/276 Karar sayılı kararı ile hükümlü müdafinin yargılamanın iadesi isteminin reddi ile önceki hükmün onaylanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Hükümlüler …, ….., ….., ….., … ve … müdafinin temyiz istemi; hakkında yalan tanıklıktan ceza alan diğer tanıkların mahkemece yeniden dinlenilmeleri gerektiğine, müvekkilleri hakkında ayrı ayrı beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

B. Hükümlü … müdafiinin temyiz istemi müvekkili hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğne ilişkindir.

III. GEREKÇE
Yargılamanın yenilenmesi talebinin kabulü ile yeniden yapılan duruşma sonucunda, yargılanmanın yenilenmesini gerektirir bir neden bulunmadığının, dava dosyası kapsamına uygun ve gerekçeleri denetime imkân verecek şekilde tutanaklara yansıtılarak mahkemece kabul ve takdir kılınan önceki hükmün onaylanmasına dair kararda hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bitlis 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.09.2022 tarihli ve 2022/432 Esas, 2022/276 Karar sayılı kararında hükümlü müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden hükümlüler müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

10.10.2023 tarihinde karar verildi.