YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13774
KARAR NO : 2023/3666
KARAR TARİHİ : 29.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığı
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.01.2015 tarihli ve 2014/101 Esas, 2015/31 Karar sayılı
kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 32 nci maddesinin birinci fıkrası delaletiyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ve akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir.
2. Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesi kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 18. Ceza Dairesinin, 09.01.2019 tarihli ve 2016/17675 Esas, 2019/760 Karar sayılı kararı ile sanığın savunması alındıktan sonra yargılamaya devam edilerek hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ve güvenlik tedbirleri uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.01.2020 tarihli ve 2019/189 Esas, 2020/38 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 32 nci maddesinin birinci fıkrası delaletiyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ve akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; sanığın üzerine atılı suçu işlemediğinden bahisle beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık ile mağdurun kardeş oldukları, olay günü aralarında çıkan tartışma neticesinde sanığın çay bardağını mağdura fırlatarak yaralanmasına neden olduğu anlaşılmıştır.
2. Sanık aşamalarda üzerine atılı suçlamayı tevil yollu ikrar etmiştir.
3. Mağdur ve olaya ilişkin bilgisi ve görgüsü olan tanık beyanlarının dava dosyasında bulunduğu anlaşılmıştır.
4. Mağdur hakkında tanzim olunan adli muayene raporunda yaralanmasının yaşamını tehlikeye sokmadığı, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğu bildirilmiştir.
5. Sanık hakkında tanzim olunan adli muayene raporlarında sanığın atılı suç yönünden cezai ehliyetinin bulunmadığı 5237 sayılı Kanun’un 32 … maddesi birinci fıkrası kapsamında kaldığı bildirilmiştir.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, sanığın tevil yollu ikrarı, mağdur beyanı ile uyumlu adli muayene raporu ve tanık anlatımları karşısında eylemin sanık
tarafından gerçekleştirildiği saptanmışsa da 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin üçüncü fıkrası (a) bendi kapsamında işlenen fiille ilgili sanığa kusur atfedilemeyeceğinden Mahkemece ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.01.2020 tarihli ve 2019/189 Esas, 2020/38 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
29.05.2023 tarihinde karar verildi.