YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13750
KARAR NO : 2023/3083
KARAR TARİHİ : 15.05.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Konya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.11.2015 tarihli ve 2014/433 Esas, 2015/380 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrası (e) bendi, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları uyarınca 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Konya 4. Ağır Ceza Mahkemesi kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 21.11.2019 tarihli ve 2019/12008 Esas, 2019/21333 Karar sayılı kararı ile onanmasına karar verilmiştir.
3. Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 21.11.2019 tarihli ve 2019/12008 Esas, 2019/21333 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.04.2021 tarihli ve KD-2021/36132 sayılı itirazı üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 20.05.2021 tarihli ve 2021/8165 Esas, 2021/8555 Karar sayılı kararı ile itirazın kabulüne karar verilerek hükmün “başka suçtan tutuklu olduğu anlaşılan sanığın, duruşmalardan bağışık tutulmasına karar verilmediği ve bağışık tutulma hakkı da hatırlatılmadığı halde, karar duruşmasına katılması sağlanmadan yokluğunda mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Konya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 27.09.2021 tarihli ve 2021/221 Esas, 2021/319 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrası (e) bendi, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları uyarınca 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafiinin temyiz isteği; hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.İnceleme dışı sanıklar İsmail ve …’in anneleri olan … ile mağdurun 6 yıldan bu yana devam eden ve cinsel ilişki boyutuna varan duygusal arkadaşlıklarının bulunduğu, mağdurun …’ya çektiği mesajların oğulları İsmail ve … tarafından görülmesi üzerine …’nın oğullarına mağdur ile olan ilişkisini açıklamak zorunda kaldığı, bunun üzerine İsmail ve …’in olay tarihinden önce inceleme dışı diğer sanıklar ile bir araya geldikleri, sanık …’ın olay günü mağdura telefon açarak” 1992 model … marka bir araç var, onu sana alalım” diyerek kandırıp onu buluşmaya ikna ettiği, mağdurun aracı ile sözleşilen yere gittiği, daha sonra sanık … ile inceleme dışı diğer sanıkların birlikte birkaç araç ile aynı yere gittikleri, ardından araçlarından inerek mağdurun yanına gelerek hiç bir şey söylemeden hep birlikte tekme, yumruk ve sopalar ile mağduru darp ederek yaraladıkları anlaşılmıştır.
2.Sanık üzerine atılı suçlamayı inkar etmiştir.
3.Mağdur, sanık ve inceleme dışı sanıkların birlikte kendisini darp ettiklerini beyan etmiştir.
4.Mağdur hakkında tanzim olunan adli muayene raporunda yaralanmalarının yaşamını tehlike sokmadığı, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte bulunmadığı, nazal kemikte bulunan lineer kırığın hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) derecede etkileyecek nitelikte olduğu bildirilmiştir.
5.Mahkemece Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 20.05.2021 tarihli ve 2021/8165 Esas, 2021/8555 Karar sayılı bozma ilamına uyulmasına karar verilerek gerekleri yerine getirilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Tebliğname Yönünden
Sanık ve müdafii temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerini belirtmemiş iseler de 1412 sayılı Kanun’un 314 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca bu husus sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinin reddini gerektirmediğinden, sanık ve müdafiinin gerekçesiz temyiz taleplerinin reddini isteyen tebliğname düşüncesine iştirak olunmamıştır.
B. Sanık ve Müdafiinin Temyiz Sebepleri Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından inceleme dışı diğer sanıklarla birlikte iştirak halinde gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Konya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 27.09.2021 tarihli ve 2021/221 Esas, 2021/319 Karar sayılı kararında sanık ve müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık ve müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
15.05.2023 tarihinde karar verildi.