YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13721
KARAR NO : 2023/3345
KARAR TARİHİ : 22.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gediz Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.04.2016 tarihli ve 2015/529 Esas, 2016/336 Karar sayılı kararı ile denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işleyen sanık hakkında ihbar üzerine kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları uyarınca 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Gediz Asliye Ceza Mahkemesi kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 16.03.2021 tarihli ve 2021/2209 Esas, 2021/4214 Karar sayılı kararı ile ihbara konu suçun uzlaşma kapsamında kalması nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Gediz Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.02.2022 tarihli ve 2021/314 Esas, 2022/106 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları uyarınca 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; üzerine atılı suçu işlemediğinden bahisle beraat kararı verilmesi gerektiğine, meşru savunma ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, sonuç cezanın adli para cezasına çevrilmesi gerektiğine, vesaire ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay günü öğle saatlerinde katılan ile inceleme dışı sanık … arasında tartışma başladığı, karşılıklı küfürleştikleri ve birbirlerini darp ettikleri, akşam saatlerinde katılan …’un Gediz Lisesi karşısında bulunan parka giderek arkadaşı …’ı beklediği sırada sanık …’in koşarak katılan …’un yanına geldiği ve katılan …’un göğsüne tekme attığı ve burun hizasına kafa attığı ve yanında bulunan inceleme dışı sanık … ile beraber …’u darp ettikleri, daha sonra … ile sanık …’in olay yerinden kaçarak uzaklaştıkları anlaşılmıştır.

2.Sanık aşamalarda üzerine atılı suçlamaları kabul etmemiştir.

3.Katılan aşamalardaki beyanlarında sanığın kendisini darp ettiğini beyan etmiştir.

4.Katılan hakkında tanzim olunan adli muayene raporunda, katılanın yaralanmasının yaşamını tehlikeye sokmadığı, basit tıbbi müdahale ile giderilecek nitelikte olmadığı, kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta (2) derecede olduğu bildirilmiştir.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, katılan beyanı ile uyumlu adli muayene raporu ve tanık beyanları dikkate alındığında eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, katılandan sanığa yönelmiş haksız bir saldırı bulunmadığından somut olayda meşru savunma hükümlerinin şartlarının oluşmadığı, katılanın arkadaşını beklediği sırada sanığın katılana saldırdığı katılandan sanığa yönelen haksız söz veya davranış bulunmadığından haksız tahrik hükümlerinin uygulanmamasında isabetsizlik bulunmadığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, sanık hakkında verilen kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırımlar arasında bulunan adli para cezasına çevrilmesi hususunda Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle adli para cezasına çevrilmesine yer olmadığına karar verildiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gediz Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.02.2022 tarihli ve 2021/314 Esas, 2022/106 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.05.2023 tarihinde karar verildi.