YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13536
KARAR NO : 2023/3582
KARAR TARİHİ : 25.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 23. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.05.2016 tarihli ve 2014/675 Esas, 2016/287 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. … 23. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.05.2016 tarihli ve 2014/675 Esas, 2016/287 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 06.04.2021 tarihli ve 2021/1982 Esas, 2021/6203 Karar sayılı kararı ile “Sanık hakkında müşteki Nevzat’a kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin olarak, 24/10/2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesine eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş olduğu ve sanığa isnat edilen TCK’nin 86/2. maddesi kapsamındaki kasten yaralama suçunun mağdurunun farklı olması nedeniyle uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK’nin 253. ve 254. maddeleri gereğince TCK’nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçundan uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. … 23. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.03.2022 tarihli ve 2021/592 Esas, 2022/204 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi; sanığın mahkumiyetine karar vermek için yeterli delil bulunmadığına, sanığın cezasında haksız tahrik indirimi yapılması gerektiğine, sanık hakkında temel ceza belirlenirken adli para cezası yerine hapis cezasının seçilmesinin kanuna ve hakkaniyete aykırı olduğuna, uzlaştırma prosedürünün usulüne uygun tamamlanmadığına, vesaire ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihinde şikâyetçi …’ın, sanık … Kadak’ın kiracısı olduğu, tarafların aynı apartmanda ikamet ettikleri, taraflar arasında önceye dayalı anlaşmazlık bulunduğu, suç tarihinde şikâyetçinin, apartman giriş kapısını sanığın yüzüne sert bir şekilde kapatması nedeniyle taraflar arasında tartışma yaşandığı, sanığın, şikâyetçiyi elleri ile ittirdiği, kavgaya tarafların aile bireylerinin de dahil olduğu, kavga sırasında şikâyetçinin kolundan yaralandığı, şikâyetçinin yaralanmasına ilişkin Kartal Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 04.06.2014 tarihli adli muayene raporuna göre yaralanmanın basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olduğu anlaşılmıştır.

2. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine ve içeriğine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanık müdafiinin sanığın mahkumiyetine karar vermek için yeterli delil bulunmadığına, sanığın cezasında haksız tahrik indirimi yapılması gerektiğine, sanık hakkında temel ceza belirlenirken adli para cezası yerine hapis cezasının seçilmesinin kanuna ve hakkaniyete aykırı olduğuna, uzlaştırma prosedürünün usulüne uygun tamamlanmadığına, vesaire yönelen temyiz istemi yönünden;
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, şikâyetçinin sanık tarafından iteklenerek yaralandığının sanığın tevilli ikrarı ve şikayetçi beyanı ile saptandığı, mağdurdan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylem bulunmadığı, adli sicil kaydından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar bulunan sanık hakkında Mahkemece temel cezanın hapis cezası olarak takdir edilmesinde isabetsizlik bulunmadığı ve uzlaşma prosedürünün usulüne uygun işletildiği anlaşıldığından, hükümde bu yönleriyle hukuka aykırılık bulunmamış ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 23. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.03.2022 tarihli ve 2021/592 Esas, 2022/204 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.05.2023 tarihinde karar verildi.