Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/13263 E. 2023/3601 K. 25.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13263
KARAR NO : 2023/3601
KARAR TARİHİ : 25.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.06.2014 tarihli ve 2013/41 Esas, 2014/186 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası, ayrıca 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereği birinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.06.2014 tarihli ve 2013/41 Esas, 2014/186 Karar sayılı kararının sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, 02.05.2019 tarihli ve 2017/11542 Esas, 2019/6033 Karar sayılı kararı ile ek rapor alınması gerektiğinden bozulmasına karar verilmiştir.

3. İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.06.2020 tarihli ve 2019/395 Esas, 2020/208 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası, ayrıca 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereği birinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

4. İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.06.2020 tarihli ve 2019/395 Esas, 2020/208 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 24.02.2021 tarihli ve 2021/3681 Esas, 2021/2249 Karar sayılı kararı ile sanığın mahkeme huzurunda sorgusunun yapılması ve tekerrür hükümlerinin yanlış uygulanması nedenlerinden bozulmasına karar verilmiştir.

5. İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.12.2021 tarihli ve 2021/243 Esas, 2021/545 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası, ayrıca 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereği birinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği;
1. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
2. Lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine,
3. Zamanaşımı hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın … … kornaya basarak etrafı rahatsız etmesi üzerine müştekinin sanığı uyarmasına sinirlenen sanığın müştekiyi tabanca ile basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde kasten yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Sanık savunması, müşteki beyanı, tanık anlatımları, sanığın nüfus ve adli sicil kayıtları, olay tutanakları dosyada mevcuttur.

3. 07.12.2012 tarihli adli rapor dosyada mevcuttur.

4. İlk derece mahkemesince, Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, müştekinin adli raporuna yansıyan yaralanması dikkate alındığında belirlenen temel cezanın yerinde olduğu, dosya içeriğinden varlığı anlaşılan, müştekiden sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eyleme rastlanmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği, sanık hakkında yasal olarak erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanamayacağı, zamanaşımı süresinin dolmadığı ve müştekinin ölümü nedeniyle sanık aleyhine bir durum oluşmadığından ve sanığa ulaşılamayıp yakalama emri çıkarıldığı anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.12.2021 tarihli ve 2021/243 Esas, 2021/545 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.05.2023 tarihinde karar verildi.