Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/13227 E. 2023/3546 K. 24.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13227
KARAR NO : 2023/3546
KARAR TARİHİ : 24.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Karşıyaka 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.06.2016 tarihli ve 2015/437 Esas, 2016/405 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

2. Karşıyaka 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.06.2016 tarihli ve 2015/437 Esas, 2016/405 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 08.12.2020 tarihli ve 2020/13140 Esas, 2020/18281 Karar sayılı kararı ile katılan hakkında sabit iz yönünden rapor aldırılmadan yetersiz rapora dayanılarak hüküm kurulması nedeniyle bozulmasına ve 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sonuç ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına karar verilmiştir.

3. Karşıyaka 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.03.2022 tarihli ve 2021/21 Esas, 2022/165 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi, kazanılmış hakkının ihlal edildiğine, vesaire ilişkindir.
Cumhuriyet savcısının temyiz sebebi, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 87 nci maddesinin birinci fıkrasının son bendinin uygulanmadığına, vesaire ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay günü pazar yerinde araçta bulunan katılan ile yaya olan sanık arasında yol verme ve laf atma meselesi yüzünden çıkan kavgada, sanığın katılanı basit tıbbî müdahale ile giderilemeyecek, yüzde sabit iz oluşacak ve kemik kırığına sebebiyet verecek şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Sanık savunmaları, katılan beyanları, katılanın yaralanmasına ilişkin adlî muayene raporları dava dosyasında mevcuttur.

IV. GEREKÇE
A. Tebliğname Yönünden
Sanığın eylemi sonucunda katılan …’ın hem yüzde sabit ize, hem de kemik kırığına neden olacak şekilde yaralanmış bulunması karşısında, birden fazla nitelikli hal (5237 sayılı TCK’nin 87/1-c ve 87/3. maddeleri) ihlalinin ancak temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşma nedeni yapılabileceği, sanığın sadece en ağır sonuç olan yüzde sabit iz niteliğinde yaralama eyleminden sorumlu olacağı buna göre 5237 sayılı Kanun’un 86/1 ve 87/1-c. maddeleri uyarınca yapılan uygulamanın isabetli olduğu anlaşılmakla, tebliğnamenin 1. bendindeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.

B. Cumhuriyet Savcısının Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığın eylemi neticesinde, katılanın yüzünde sabit izin yanında hayat fonksiyonlarını orta (3.) derecede etkileyen kemik kırığının meydana geldiği olayda, birden fazla nitelikli hal ihlaline neden olan sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrasınca temel cezaya hükmedilirken sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması nedeniyle aynı Kanun’un 87 nci maddesinin birinci fıkrasının son bendinin uygulama imkanının ortadan kalktığı anlaşıldığından, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.

C. Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden
Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 08.12.2020 tarih ve 2020/13140 Esas, 2020/18281 Karar sayılı ilamıyla bozulmasına karar verilen Karşıyaka 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.06.2016 tarihli hükmünde sanık hakkında neticeten 1 yıl 15 gün hapis cezasına hükmedildiği, bu hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilmesi ve sanık aleyhine temyiz bulunmaması karşısında infazı gereken ceza miktarının sanık lehine 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeksizin, bozma üzerine verilen kararda sanık hakkında neticeten 3 yıl 4 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sanığın kazanılmış hakkının ihlal edilmesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

D. Vesair Yönünden
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın ve Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.

2. Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen kazanılmış hak ihlâli dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (C) paragrafında açıklanan nedenle Karşıyaka 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.03.2022 tarihli ve 2021/21 Esas, 2022/165 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrasının uygulandığı paragraftan sonra; “bozma öncesi aleyhe temyiz bulunmadığı gözetilerek, 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca infaz edilecek ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması suretiyle 1 yıl 15 gün cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
24.05.2023 tarihinde karar verildi.