Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/13174 E. 2023/3410 K. 22.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13174
KARAR NO : 2023/3410
KARAR TARİHİ : 22.05.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi kararı

İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gebze 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.12.2020 tarihli ve 2019/339 Esas, 2020/545 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
a. …’e yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,

b. …’ye yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,

Karar verilmiştir.

2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin, 18.11.2021 tarihli ve 2021/1634 Esas, 2021/2954 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik katılan … vekili, sanık müdafii, katılan bakanlık vekilinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 … maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca düzeltilerek esastan reddine,
Karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi; sanık aleyhine delil bulunmadığından beraatine karar verilmesi gerektiğine, mahkûmiyetin hatalı olduğuna, aksi kabulü halinde haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiğine, alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesinin hatalı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Olay tarihinde katılan …’in eski baldızı katılan …’nin market ihtiyacı bulunduğunu söylemesi ile …’in …’nin evine gittiği, evde …’nin kardeşi tanık …’in de bulunduğu, bu sırada …’nin ablası …’ın olay tarihi itibariyle resmî nikâhlı eşi olan sanık …’in geldiği, sanığın katılan …’i evde görünce sinirlenip darp ettiği, sanığın engelli …’e tüfeği doğrultması üzerine sanık ile katılanların bina önüne çıktıkları, sanığın bu sırada katılanların bacaklarına av tüfeği ile 2-3 el ateş ettiği, …’nin ağır (6.) derece kırık ve duyu organ işlev zayıflaması meydana gelecek şekilde, …’in hayati tehlike, ağır (6.) derece kırık ve duyu organ işlev yitirilmesi meydana gelecek şekilde yaralandığı anlaşılmıştır.

2. Sanık ve katılan beyanları, tanık anlatımları, doktor raporları, bilirkişi raporları, adli sicil kaydı, yargılama sürecine ait evraklar dosya arasında bulunmaktadır.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen Olay ve Olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından düzeltilen “en ağır mahkumiyet içeren ilamın tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi ve katılan bakanlık lehine vekâlet ücreti verilmemesi” hususları dışında bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Sanık müdafiinin sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, sanık aleyhine delil bulunmadığına, haksız tahrike yönelen temyiz sebepleri yönünden;
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı,

hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, katılanlardan sanığa yönelen haksız tahrik oluşturabilecek söz ve eylem bulunmadığı, aşamalarda değişmeyen katılan ve tanık anlatımları, doktor raporları ve tüm dosya kapsamı ile sanığın üzerine atılı suçların sabit olduğunun kabulü ile hakkında mahkûmiyet hükmü kurulmasında bir isabetsizlik görülmediğinden, hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin, 18.11.2021 tarihli ve 2021/1634 Esas, 2021/2954 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Gebze 3. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.05.2023 tarihinde karar verildi.