Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/13170 E. 2023/3603 K. 25.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13170
KARAR NO : 2023/3603
KARAR TARİHİ : 25.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyetler

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Edremit 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.05.2016 tarihli ve 2015/379 Esas, 2016/636 Karar sayılı kararı ile iki ayrı kasten yaralamadan sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesi uyarınca ayrı ayrı 3150 TL adli para cezasına karar verilmiştir.

2. Edremit 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.05.2016 tarihli ve 2015/379 Esas, 2016/636 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay(Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 14.01.2021 tarihli ve 2020/14161 Esas, 2021/1164 Karar sayılı kararı ile basit yargılama usulünden bozulmasına karar verilmiştir.

3. Edremit 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.05.2016 tarihli ve 2015/379 Esas, 2016/636 Karar sayılı kararı ile iki ayrı kasten yaralamadan sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Kanunun 251 … maddesi, 52 … maddesi uyarınca ayrı ayrı 2352 TL adli para cezasına karar verilmiştir.

4. Sanık müdafiinin Edremit 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.05.2016 tarihli ve 2015/379 Esas, 2016/636 Karar sayılı kararına itirazı üzerine Edremit 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2022 tarihli ve 2021/463 Esas, 2022/100 Karar sayılı kararı ile iki ayrı kasten yaralamadan sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesi uyarınca ayrı ayrı 3150 TL adli para cezasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği;
Eylemin taksirle işlendiğine,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın yol kenarında yürüyen katılanlar … ve …’ya arabası ile çarpıp sonra da “bu size ders olsun yolun ortasından yürümeyin” dediği ve bu suretle katılanları araba ile basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde kasten yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Sanık savunması, katılanların beyanları, tanık anlatımları, sanığın nüfus ve adli sicil kayıtları, olay tutanakları dosyada mevcuttur.

3. 16.10.2015 tarihli katılanlara ait adli raporlar dosyada mevcuttur.

4. İlk derece mahkemesince, Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, sanığın eylemini kasten işlediğinin oluş ve dosya kapsamına göre anlaşıldığı, alınan raporların

yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, katılanlarıın adli raporuna yansıyan yaralanmaları dikkate alındığında belirlenen temel cezanın yerinde olduğu, dosya içeriğinden varlığı anlaşılan, katılanlardan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eyleme rastlanmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Edremit 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2022 tarihli ve 2021/463 Esas, 2022/100 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.05.2023 tarihinde karar verildi.