YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13057
KARAR NO : 2023/1487
KARAR TARİHİ : 30.03.2023
MAHKEMESİAsliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ünye 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.03.2016 Tarihli ve 2015/397 Esas, ve 2016/362 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (a ve b) bentleri, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 8 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Ünye 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.03.2016 Tarihli ve 2015/397 Esas, ve 2016/362 Karar sayılı kararının o yer Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 18.05.2021 Tarihli ve 2021/7512 Esas, 2021/8263 Karar sayılı kararı ile dosya içerisindeki adli raporların hüküm kurmaya elverişsiz olması, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan hüküm kurulması sırasında temel cezanın 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca kurulması gerektiğinin gözetilmemesi, cezanın belirlenmesine ilişkin hükümlerin ayrı ayrı denetime imkan verecek şekilde uygulanmaması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Ünye 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2022 Tarihli ve 2021/613 Esas, 2022/294 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (a ve b) bentleri, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz Sebepleri
1. Sanığın yaralama kastı ile hareket etmemesi nedeniyle beraatine karar verilmesi gerektiğine,
2. Mağdurun şikayetçi olmaması nedeniyle sanık hakkında düşme karar verilmesi gerektiğine,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Mağdur …’in Ünye ilçesinde otobüs şoförü olarak çalıştığı, mağdurun arkadaşı olan sanığın, … iline gitmek için mağuru arayarak bilet bulmasını istediği, bir süre sonra sanığın mağduru tekrar arayarak hakaret ettiği, bunun üzerine mağdurun, sanığın bindiği otobüsü Ünye Belediyesi karşısında beklemeye başladığı, bir süre sonra otobüsün gelerek yolcu almak için durduğu esnada mağdurun otobüse binerek sanığın yanına gittiği ve aralarında sanığın mağdura yönelik hakaret eylemleri nedeniyle karşılıklı kavga çıktığı ve sanığın mağduru yaraladığı tespit edilmiştir.
2. Sanığın tevil yollu ikrara ilişkin beyanı, mağdur anlatımları ile mağdurun yaralanmasına ilişkin … Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 19.10.2021 tarihli rapor dosya içerisinde mevcuttur.
3. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta ayrıntılarına yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Suç Kastı
Her ne kadar sanık suç kastı olmadığını beyan etmiş ise de, mağdurun anlatımları ve adli muayene raporu karşısında sanığın yaralama kastı ile hareket ettiği anlaşılmakla, sanık hakkında mahkûmiyet kararı kurulmasında bir isabetsizlik görülmediğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
B. Şikayetten Vazgeçme
Mağdur her ne kadar sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçmiş ise de sanığın eylemine uyan nitelikli kasten yaralama suçunun şikayete tabi olmaması sebebiyle Mahkemenin uygulamasında isabetsizlik görülmediğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
C. Suç Vasfı ve Temel Ceza Miktarı
… Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 19.10.2021 tarihli raporda, mağdurun yaralanmasının yüzde sabit ize neden olduğu ancak konuşmasında sürekli zorluğa ve organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına veya yitirilmesine neden olmadığı belirtildiği halde sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi yerine (a-b) bentlerinin uygulanması suretiyle suç vasfında hataya düşülmesi ve 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temel cezanın belirlenmesi sırasında sanığın eylemi sonucu iki nitelikli halin birlikte gerçekleşmesi nedeniyle alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm kurulması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
D. Haksız Tahrik
Mahkemenin gerekçe kısmında, mağdura hakaret ederek ilk haksız hareketin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin belirtilmesine rağmen yine gerekçe kısmında ve hüküm fıkrasında ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespit edilememesi nedeniyle sanık hakkında asgari oranda haksız tahrik uygulanması suretiyle çelişkiye neden olunması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünün (C) bendinde açıklanan suç vasfının hatalı belirlenmesi ve (D) bendinde açılanan haksız tahrik gerekçesinde çelişki oluşturulması nedenleriyle Ünye 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2022 Tarihli ve 2021/613 Esas, 2022/294 Karar sayılı kararına yönelik Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
30.03.2023 tarihinde karar verildi.