YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/1305
KARAR NO : 2022/1932
KARAR TARİHİ : 11.03.2022

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan … T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan …’in, iş bu cezasının infazı sırasında, açık ceza infaz kurumuna ayrılma talebinin, hükümlünün cezasının infazı sırasında iki kez açık ceza infaz kurumundan firar ettiğinden bahisle reddine dair anılan Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 11/06/2021 tarihli ve 2021/3854 sayılı kararına karşı yapılan şikayetin reddine ilişkin … 2. İnfaz Hakimliğinin 20/06/2021 tarihli ve 2021/9423 Esas, 2021/9835 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına dair mercii … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/08/2021 tarihli ve 2021/2275 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, … 2. İnfaz Hakimliğinin 20/06/2021 tarihli kararına karşı yapılan itirazın, hükümlünün iki kez firar ettiği, ancak 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un geçici 6. maddesine nazaran hükümlünün iyi halli olması halinde denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle cezasını infaz edebileceği, dosyada iyi hal tespitine ilişkin bir değerlendirme bulunmadığı, hükümlünün iyi halli olup olmadığı belirlendikten sonra bir karar verilmesi gerektiğinden bahisle kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına karar verilmiş ise de;
15/04/2020 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 46. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 105/A-1 maddesinde, “(1)Hükümlülerin dış dünyaya uyumlarını sağlamak, aileleriyle bağlarını sürdürmelerini ve güçlendirmelerini temin etmek amacıyla, açık ceza infaz kurumunda veya çocuk eğitimevinde bulunan ve koşullu salıverilmesine bir yıl veya daha az süre kalan iyi hâlli hükümlülerin talebi hâlinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, ceza infaz kurumu idaresince hazırlanan değerlendirme raporu dikkate alınarak, hükmün infazına ilişkin işlemleri yapan Cumhuriyet başsavcılığının bulunduğu yer infaz hâkimi tarafından karar verilebilir (2)Açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartları oluşmasına karşın, iradesi dışındaki bir nedenle açık ceza infaz kurumuna ayrılamayan veya bu nedenle kapalı ceza infaz kurumuna geri gönderilen iyi hâlli hükümlüler, diğer şartları da taşımaları hâlinde, birinci fıkrada düzenlenen infaz usulünden yararlanabilirler.” şeklinde yer alan düzenlemeye göre,
Denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak koşulu ile infazı mümkün olan cezanın bahsi geçen usulde infazı için, objektif şartlardan;
1- Açık ceza infaz kurumunda bulunma veya açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartları taşımakla birlikte iradesi dışında kapalı ceza infaz kurumunda bulunma,
2- Koşullu salıverilme tarihine 1 yıl veya daha az sürenin kalması,
Subjektif şartlardan;
3-İyi halli olma
4-Hükümlün talep etmesi, koşullarının birlikte gerçekleşmesinin gerektiği,
Yukarıda sayılan objektif şartlardan Açık Ceza İnfaz Kurumunda bulunma şartının ise, mahkum olunan cezanın doğrudan açık ceza infaz kurumunda infazı dışında yerine getirilebilmesi için Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinde belirtilen koşulların gerçekleşmesi gerektiği, nitekim adı geçen yönetmelikte hükümlülerin hangi hal ve durumlarda, ne şekilde karar verilmek suretiyle açık ceza infaz kurumuna ayrılıp ayrılamayacağının ayrıntılı olarak düzenlendiği hususları birlikte gözetildiğinde,
Hükümlünün şartları taşımadığı gerekçesiyle açık ceza infaz kurumuna ayrılamaması ya da ayrılma koşullarını taşımakla birlikte iradesi ile kapalı ceza infaz kurumunda bulunması durumunda, diğer şartlar yerine gelmiş olsa dahi, cezasının infazının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verilmesinin mümkün olmadığı esas kural olmakla beraber;
7242 sayılı Kanun’un 52. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un Geçici 6. maddesinin 1 ve 3. fıkralarında, “(1)30/3/2020 tarihine kadar işlenen suçlar bakımından; 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun kasten öldürme suçları (madde 81, 82 ve 83), üstsoya, altsoya, eşe veya kardeşe ya da beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişiye karşı işlenen kasten yaralama ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçları, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçu (madde 87, fıkra iki, bent d), işkence suçu (madde 94 ve 95), eziyet suçu (madde 96), cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar (madde 102, 103, 104 ve 105), özel hayata ve hayatın gizli alanına karşı suçlar (madde 132, 133, 134, 135, 136, 137 ve 138), uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçu (madde 188) ve İkinci Kitap Dördüncü Kısım Dördüncü, Beşinci, Altıncı ve Yedinci Bölümünde tanımlanan suçlar ile 12/4/1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlar hariç olmak üzere, 105/A maddesinin birinci fıkrasında yer alan “bir yıl”lık süre, “üç yıl” olarak uygulanır. (3)Birinci ve ikinci fıkra hükümleri, iyi hâlli olmak koşuluyla kapalı ceza infaz kurumlarında bulunan hükümlüler hakkında da uygulanır” şeklinde yapılan düzenleme ile yukarıda belirtilen usulün uygulanmasına istisna getirildiği,
Buna göre, 30/03/2020 tarihinden önce işlenen suçlardan mahkum olunan cezaların denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infaz edilebilmesi için;
1- Mahkum olunan cezaya esas suçun 5275 sayılı Kanun’un geçici 6. maddesinin 1. fıkrasında sayılan suçlar dışındaki suçlardan olması,
2- Koşullu salıverilme tarihine 3 yıl veya daha az sürenin kalması,
Subjektif şartlardan;
3-İyi halli olma
4-Hükümlün talep etmesi koşullarının gerçekleşmesinin gerekli ve yeterli olduğu, hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılması ya da ayrılma şartlarını taşımasının gerekmediği, zira; anılan Kanun’un geçici 6. maddesinin 3. fıkrasında, bahsi geçen maddenin birinci fıkra hükümlerinin, madde metninde istisna olarak belirtilen suçlar dışındaki suçlardan kapalı ceza infaz kurumunda bulunan hükümlüler hakkında da uygulanacağının belirtildiği,
Somut dosya kapsamında ise; hükümlünün müddetnamesinde, 5275 sayılı Kanun’un geçici 6. maddesinin 1. fıkrasında sayılan istisna suçlardan uyuşturucu madde ticareti yapma suçuna ilişkin kararı bulunduğu, bu halde kapalı ceza infaz kurumunda bulunan hükümlünün iyi halli olduğunun belirlenmesi halinde dahi, 5275 sayılı Kanun’un geçici 6/1-3. maddesinden faydalanarak cezasının koşullu salıverilmesine kadar olan süresinin denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazı mümkün olmadığı gibi,
Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin, “Açık kuruma ayrılamayacak hükümlüler” başlıklı 8/1-2-c maddesinde, “Kapalı kurumlarda bulunan hükümlülerden;..c) Çocuk eğitimevleri hariç, kapalı kurumlardan firar edenler ile açık kurumlardan ikinci kez firar etmiş olanların, firar tarihinden önce kesinleşmiş olan cezaları ve koşullu salıverilme tarihine kadar kesinleşerek infazına başlanacak olan cezalarının tamamı…kapalı kurumlarda infaz edilir.” şeklindeki düzenlemeye nazaran, cezasının infazı sırasında, bulunduğu açık ceza infaz kurumlarından 03/09/2016 ve 06/09/2017 tarihlerinde iki kez firar ettiği anlaşılan hükümlünün mevcut durumda açık ceza infaz kurumuna da ayrılamayacağı gözetilmeksizin, itirazın belirtilen nedenlerle reddine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 18/01/2022 gün ve 94660652-105-34-21671-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/08/2021 tarihli ve 2021/2275 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.