YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12993
KARAR NO : 2023/1153
KARAR TARİHİ : 20.03.2023

MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Beykoz 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.11.2015 tarihli ve 2014/679 Esas, 2015/872 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (c) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesi uyarınca 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, mükerrirlere özgü infaz rejimine karar verilmiştir.

2. Beykoz 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.11.2015 tarihli ve 2014/679 Esas, 2015/872 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay birleşen (3.) Ceza Dairesinin 10.07.2019 tarihli ve 2019/7339 Esas, 2019/14937 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında “tekerrüre esas alınan ilama konu imar kirliliğine neden olma suçunda yasal değişiklik yapıldığı, bu durumun sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinden” bahisle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Beykoz 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.04.2022 tarihli ve 2019/249 Esas, 2022/297 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (c) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafinin temyiz sebebi; seçenek yaptırımların uygulanması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın çocuğunu araçla okula getirdiği, aracını park ettiği yerin özel bir sitenin önü olduğu, site güvenlik görevlisi olan katılanın sanığı uyardığı, bu nedenle başlayan tartışmada sanığın güvenlik görevlisi olan katılana vurup basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Adli rapor, katılan özel güvenlik görevlisi olduğuna dair valilik yazı cevabı, sanık savunmaları, katılan beyanları, yargılama sürecine ait belgeler dosya arasında bulunmaktadır.

3. Hukukî süreç başlığında (2) numaralı kısımda gösterilen bozma ilâmının gereklerinin yerine getirildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Sanık müdafiinin seçenek yaptırımlara ilişkin temyiz istemi;
1. Sanık hakkında “adli sicil kaydı, suç işleme hususundaki eğilimi, geçmişdeki hali dikkate alınarak” mahkemece seçenek yaptırımların uygulanmadığı, sanığın adli sicil kaydının incelenmesinden tekerrüre esas nitelikte olmasa da çok sayıda kayıt bulunduğu anlaşılmakla; kararın, yerinde ve kanunî bir gerekçeye dayandığı tespit edildiğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Beykoz 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.04.2022 tarihli ve 2019/249 Esas, 2022/297 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

20.03.2023 tarihinde karar verildi.