YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12887
KARAR NO : 2023/1689
KARAR TARİHİ : 05.04.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs etme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası ve 307 inci maddenin üçüncü fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.11.2018 tarihli 2018/125 Esas 2018/359 Karar sayılı kararı ile;
Sanık … hakkında katılan …’ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ve 58 inci maddesi uyarınca 10 yıl hapis Esas No : 2022/12887
cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.
Sanık … hakkında katılan …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ve 58. maddesi uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.
2. Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.11.2018 tarihli 2018/125 Esas 2018/359 Karar sayılı kararının katılan … ve sanık … tarafından istinaf edilmesi üzerine, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 20.02.2019 tarihli, 2019/374 Esas 2019/284 Karar sayılı kararı ile davadan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının haberdar edilmesi gerektiği gerekçesi ile dosyanın mahkemesine tevdiine karar verilmiştir.
3. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 20.02.2019 tarihli, 2019/374 Esas 2019/284 Karar sayılı kararı Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına usulüne uygun tebliğ edildiği ancak katılma iradesini içerir dilekçe gönderilmediği görülmüştür.
4. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 05.04.2019 tarihli 2019/697 Esas 2019/638 Karar sayılı kararı ile sanık … hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafii ve katılan … vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine, 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrasının (i) bendi yollamasıyla aynı Kanunu’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma kararı verilerek dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
5. Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesinin, 02.10.2020 tarihli ve 2019/196 Esas, 2020/267 Karar sayılı kararı ile;
Sanık … hakkında katılan …’ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
Sanık … hakkında katılan …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
6. Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesinin, 02.10.2020 tarihli ve 2019/196 Esas, 2020/267 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık ve müdafii ile katılan … vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
7. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 15.02.2021 tarihli ve 2021/102 Esas, 2021/208
Karar sayılı kararının sanık müdafii ve katılan … vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 07.03.2022 tarihli ve 2021/11721 Esas 2022/1767 Karar sayılı kararı ile;
”1) Sanık … hakkında katılan …’ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
a) Teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası gerektiren 5237 sayılı TCK’nin 35. maddesi ile uygulama yapılırken, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte dikkate alınarak makul bir ceza tayini yerine, yazılı şekilde hiç isabet olmayan hallerde uygulama alanı bulan 9 yıl hapis cezasına hükmolunarak sanığa eksik ceza tayini,
b) Katılan …’dan kaynaklanan ve sanık …’nın eşi müşteki …’ya yönelik hakaret ve tehdit içeren mesajların sanık …’da oluşturduğu hiddetin etkisiyle sanığın cezaevinden firar ettikten sonra olay konuşulurken gelişen ani kast ile suçu işlediği anlaşıldığından; haksız eyleminin ulaştığı boyut da gözetilerek, haksız tahrik nedeniyle 12 yıl ile 18 yıl arasında indirim oranı öngören TCK’nin 29. maddesi uyarınca sanık … lehine asgari oranda haksız tahrik indirimi yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Sanık … hakkında katılanlar … ve …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında … 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/04/2015 tarih ve 2015/136 Esas ve 2015/101 Karar sayılı ilamı ile verilip 09/02/2016 tarihinde kesinleşen 10 yıl hapis cezası nedeniyle TCK’nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, ” nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
8. Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.05.2022 tarihli ve 2022/150 Esas 2022/176 Karar sayılı kararı ile;
Sanık … hakkında katılan …’ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ve 58 inci maddesi uyarınca 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, karar verilmiştir.
Sanık … hakkında katılan …’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ve 58 inci maddesi uyarınca 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına, karar verilerek dava dosyası, 5271 sayılı Kanun’un 307 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca doğrudan temyiz merciine gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan … vekilinin temyiz istemi; cezanın alt sınırdan ve indirim yapılarak tayininin hatalı olduğuna, İlişkindir.
Sanık müdafiinin temyiz istemi; öldürme kastının bulunmadığına, suçun maddi ve manevi unsurlarının oluşmadığına, eylemin yaralama olduğundan bahisle suç vasfına, eksik araştırmaya, delil takdirindeki isabetsizlikler sonucu karar verildiğine, tutukluluğa, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. … ile katılan …’nın üvey kardeş, sanık … ile …’nın evli oldukları, katılan … ile de katılan …’ın evli oldukları, tanık …’nin da anneleri olduğu, kardeşler arasında önceye dayalı bir husumet olduğu, sanık …’nın üzerine atılı başka bir suçtan dolayı infaz gördüğü ceza infaz kurumundan firar ettiği, olay tarihinde tüm tarafların …’nin evinde bir araya geldikleri, taraflar arasında tartışma çıktığı, yaşanan tartışma sonrası sanık …’nın katılan …’ın elinde bulunan, satırı alarak katılan …’ın kafasına iki kez vurduğu, daha sonra kendisini engellemeye çalışan, katılanın eşi olan …’nın kafasına iki kez vurduğu, katılan … ve katılan …’nın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandıkları, anlaşılmıştır.
2. Sanık …’nın ikrar içeren savunması, katılanların aşamalardaki beyanları, tanık … ve …”nin beyanları, 03.12.2017 tarihli olay yeri krokisi ve olay yeri inceleme raporu, Meram Tıp Fakültesinin 12.04.2018 tarihli katılan …’ya ait rapor, Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 11.04.2018 tarihli katılan …’a ait rapor, İstanbul Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulunun 29.04.2020/5827 sayılı katılan …’a ait rapor, İstanbul Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulunun 30.09.2019/6546 sayılı raporu, sanık …’nın 03.12.2017 tarihinde sanığı bulunduğu suça karşı cezai sorumluluğunun tam olduğu bildirir rapor, dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
A. Katılan vekilinin ceza miktarına ve lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin temyiz sebepleri yönünden
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, teşebbüsün ulaştığı aşama ile meydana gelen tehlike ve zararların ağırlığına göre belirlenen cezaların isabetli olduğu, dosya içeriğinden varlığı anlaşılan, olay öncesinde katılan …’dan kaynaklanan ve sanık …’nın eşi müşteki …’ya yönelik hakaret ve tehdit içeren mesajların sanık …’da oluşturduğu hiddetin etkisiyle sanığın cezaevinden firar ettikten sonra olay konuşulurken gelişen ani kast ile suçu işlediği, dolayısıyla sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin doğru olarak belirlendiği, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
B-1. Sanık müdafiinin eksik araştırmaya, öldürme kastının bulunmadığına, eylemin yaralama olduğundan bahisle suç vasfına, ilişkin temyiz sebepleri yönünden
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, suçta kullanılan araç (satır), darbe sayısı (her bir katılana yönelik ikişer kez), isabet yerleri (kafa), katılanlarda meydana gelen yaralanmaların ağırlığı, sanığın eylem sonrasında sergilediği tutum ve davranışlar nazara alındığında suç vasfının kasten öldürmeye teşebbüs olarak kabulünde isabetsizlik bulunmadığı, anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
B-2. Sanık müdafiinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz sebepleri yönünden
Sanık … hakkında katılan … ‘ya karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden;
Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 07.03.2022 tarihli ve 2021/11721 Esas 2022/1767 Karar sayılı bozma ilamı ile sanık hakkında katılan …’ya yönelik kurulan hükümde teşebbüs ve haksız tahrik uygulamaları yönünden sanık aleyhine karar verildiği, ancak anılan hüküm yönünden temyize sadece sanığın getirmesinden dolayı Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 307 nci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesi gerekeceğinin belirtildiği görülmekle, sanık hakkında katılan …’ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan bozma üzerine kurulan hükümde bu hususun gözetilmemesi hukuka aykırı görülmüş ise de bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
V. KARAR
A. Sanık … Hakkında Katılan …’a Karşı Kasten Öldürmeye Teşebbüs Suçu Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.05.2022 tarihli ve 2022/150 Esas 2022/176 Karar sayılı kararında katılan … vekili ile sanık … müdafiinin öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B. Sanık … Hakkında Katılan … Kotan’a Karşı Kasten Öldürmeye Teşebbüs Suçu Yönünden
Gerekçe bölümünde (B-2) paragrafında açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.05.2022 tarihli 2022/150 Esas, 2022/176 Karar sayılı kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 302 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (h) bendi uyarınca, hüküm fıkrasının mahsus bölümden; “Sanık hakkında önceden işlediği suça ilişkin … 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/136 Esas 2015/101 Karar sayılı ilamı ile verilen 10 yıl hapis cezasının 09/02/2016 tarihinde kesinleştiği ve cezanın infaz edildiği tarihten itibaren tekerrür süresi içerisinde 03/12/2017 tarihinde sanığın yargılamaya konu suçu işlediği ve önceki ilamda da mükerir olduğu anlaşılmakla TCK’nin 58/6 maddesi gereğince 2. kez mükerrir sayılmasına, sanık hakkında bu suçtan dolayı almış olduğu bu cezanın infazında koşullu salıverme hükümlerinin TCK’nin 58. ve 5275 sayılı Kanun’un 108/3. maddesi gereğince uygulanmasına yer olmadığına, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,” ilişkin bölümünün çıkartılması suretiyle TEMYİZ İSTEMİNİN DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçen süre dikkate alınarak sanık … müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca Ereğli (Konya) Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.04.2023 tarihinde karar verildi.