Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/12870 E. 2023/1602 K. 04.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12870
KARAR NO : 2023/1602
KARAR TARİHİ : 04.04.2023

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 2. Çocuk Mahkemesinin, 31.03.2015 tarihli ve 2014/686 Esas, 2015/270 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2. … 2. Çocuk Mahkemesinin, 31.03.2015 tarihli ve 2014/686 Esas, 2015/270 Karar sayılı kararının suça sürüklenen çocuk tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin (Birleşen) 03.05.2018 tarihli ve 2017/17406 Esas, 2018/8306 Karar sayılı kararı ile eksik araştırma nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. … 2. Çocuk Mahkemesinin, 12.11.2021 tarihli ve 2018/482 Esas, 2021/455 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın temyizi, sübuta ilişkindir.

III. GEREKÇE
1. Suça sürüklenen çocuğun yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası ve üçüncü fıkrasının (e) bendi uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi, 67 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, 5 yıl 4 ay olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.

2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 31.03.2015 tarihli mahkûmiyet kararı olduğu ve bu tarih ile hüküm tarihi arasında 5 yıl 4 ay olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … 2. Çocuk Mahkemesinin, 12.11.2021 tarihli ve 2018/482 Esas, 2021/455 Karar sayılı kararına yönelik katılanın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

04.04.2023 tarihinde karar verildi.