YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12710
KARAR NO : 2023/3236
KARAR TARİHİ : 17.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usûlü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Çorum 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.06.2016 tarihli ve 2015/511 Esas, 2016/633 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) ve son bentleri, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin

birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları uyarınca 2 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Çorum 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.06.2016 tarihli ve 2015/511 Esas, 2016/633 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 16.02.2021 tarihli ve 2021/970 Esas, 2021/1495 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiştir.

3. Çorum 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.10.2021 tarihli ve 2021/315 Esas, 2021/981 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) ve son bentleri, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri savunma hakkının ihlal edildiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Olay tarihinde sanık …’in, kız arkadaşını rahatsız eden temyiz dışı mağdur … ile konuşmak için buluştukları, …’un yanında arkadaşları temyiz dışı sanık … ve mağdur … ile birlikte geldiği, sanık …’in …’a hitaben “kız arkadaşım senden ayrılmış, sen neden rahatsız ediyorsun” dediği, bunun üzerine … ile … arasında kavga çıktığı, bu kavga sırasında …’un, sanık …’e yumruk ile vurmak suretiyle, sanığı basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaralandığı, bunun üzerine sanık …’in üzerinde taşıdığı ele geçirilemeyen jilet ile mağdur …’i alınan raporuna göre yüzde sabit iz oluşturacak şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
1. Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, sanığın duruşmada bozma sonrası alınan beyanında avukat istemediğini beyan ettiği, savunma hakkının ihlal edildiğine ilişkin başkaca bir durumun mevcut olmadığı anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Yargıtay bozma ilâmı öncesi sanık hakkında kurulan hükme yönelik aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle kazanılmış hakkının bulunduğunun gözetilmemesi hukuka aykırı görülmüş ise de, bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünün (2) numaralı bendinde açıklanan nedenle Çorum 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.10.2021 tarihli ve 2021/315 Esas, 2021/981 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi uyarınca hüküm fıkrasının mahsus yerine “1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası gereğince hapis cezasının 2 yıl 9 ay 10 gün üzerinden infazına” ibaresinin eklenmesi sûretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
17.05.2023 tarihinde karar verildi.