YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12706
KARAR NO : 2023/3485
KARAR TARİHİ : 23.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Çarşamba 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2015 tarihli ve 2014/314 Esas, 2015/288 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında katılana yönelik kasten yaralama suçundan; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları, 58 … maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

2. Çarşamba 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2015 tarihli ve 2014/314 Esas, 2015/288 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 14.02.2019 tarihli ve 2018/9520 Esas, 2019/2999 Karar sayılı kararıyla;
“a)Sanık müdafiinin 09.06.2015 tarihli son duruşmada lehe hükümlerin uygulanmasına dair talebi karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 62nci maddelesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
b)5237 sayılı Kanunun 53 üncü maddesinde düzenlenen hak yoksunlukları açısından Anayasa Mahkemesi’nin iptal kararının gözetilmemesi..”
Nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Çarşamba 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.09.2019 tarihli ve 2019/268 Esas, 2019/400 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında katılana yönelik kasten yaralama suçundan; 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları, 58 … maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

4. Çarşamba 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.09.2019 tarihli ve 2019/268 Esas, 2019/400 Karar sayılı kararının sanık müdafii ve katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Bireleşen) 3. Ceza Dairesinin 05.01.2021 tarihli ve 2020/19862 Esas, 2021/231 Karar sayılı kararıyla; “Basit Yargılama Usulü yönünden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması..” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

5. Çarşamba 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 12.01.2022 tarihli ve 2021/930 Esas, 2022/27 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında katılana yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan; 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları, 58 … maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebebi hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Ailevi meselelerden çıkan tartışmada sanığın eliyle darp ettiği katılan eşini basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.

2.Katılan aşamalarda benzer beyanlarda bulunmuş, sanık suçlamayı kabul etmemiş, sanığın eylemi neticesinde katılanda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak Salıpazarı Devlet Hastanesi’nce tanzim olunan 30.06.2014 tarihli raporda; ”..burunda 2 cm kızarıklık, kulakta 2 cm morluk, sağ ve sol kolda 3 cm kızarıklıklar mevcut olup basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olduğu..” tespitlerine yer verilmiştir.

3. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (4) numaralı paragrafta ayrıntılarına yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verildiği ancak gereklerinin kısmen yerine getirilmediği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
A. Vesair Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

B. Kazanılmış Hak Yönünden
Sanık temyizi üzerine Yargıtay (Bireleşen) 3. Ceza Dairesinin 14.02.2019 tarihli ilamı ile bozulan Çarşamba 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 09.06.2015 tarihli ve 2014/314 Esas, 2015/288 Karar sayılı hükmünde, sanığın neticeten “6 ay” hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği; söz konusu kararın yalnızca sanık tarafından temyiz edilmesi ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı Kanunun 326 ncı maddesinin (son) cümlesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması gerektiği halde; bozmadan sonra kurulan hükümde, sanığın “7 ay 15 gün” hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle kazanılmış hakkın ihlali neticesinde sanığa fazla ceza tayini, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden, Çarşamba 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 12.01.2022 tarihli ve 2021/930 Esas, 2022/27 Karar sayılı kararının, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında 62 nci maddenin uygulandığı paragraftan sonra gelmek üzere ayrı bir paragraf olarak; “Ancak hüküm yalnızca sanık tarafından temyiz edilmiş olup aleyhe temyiz bulunmadığından ve bu durum ceza miktarı

açısından 1412 sayılı Kanunun 326 ncı maddesinin (son) cümlesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğundan, sanığa hükmolunan cezanın ”6 ay hapis cezası” üzerinden infaz olunmasına” şeklindeki ibarenin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

23.05.2023 tarihinde karar verildi.