YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12686
KARAR NO : 2023/3551
KARAR TARİHİ : 24.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adıyaman 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.03.2016 tarihli ve 2014/594 Esas, 2016/147 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdur …’a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) ve son bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

2. Adıyaman 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.03.2016 tarihli ve 2014/594 Esas, 2016/147 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 02.06.2021 tarihli ve 2021/8271 Esas, 2021/9615 Karar sayılı kararı ile mağdur …’a yönelik yaralama eyleminden, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı Kanun’un 87 nci maddesinin birinci fıkrasının son bendinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 226 ncı maddesine muhalefet edilmesi, mağdur hakkındaki raporun olay tarihinin üzerinden 6 ay geçmeden düzenlendiği anlaşılmakla, yaralanmanın sabit iz niteliğinde olup olmadığı hususunda, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı ve 87 nci maddelerinde belirlenen ölçütlere göre yeniden rapor aldırılması gerektiğinin gözetilmemesi, sanığın mağdur …’a yönelik eylemi olası kastla yaralama olduğu halde, 5237 sayılı Kanun’un 21 … maddesinin ikinci fıkrasının uygulanmaması suretiyle fazla ceza tayini nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Adıyaman 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.02.2022 tarihli ve 2021/345 Esas, 2022/104 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) ve son bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 21 … maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri, mağdur …’ın yaralanmasının niteliğine, meşru savunmaya, vesaire ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Mağdur … ile sanık arasında olay tarihinden öncesine dayalı ev meselesi yüzünden ihtilaf oluştuğu, bu ihtilaf nedeniyle olay tarihinde sanıkla mağdur … arasında çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü, kavga esnasında mağdurun sanığı basit tıbbî müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralanmasına sebebiyet verdiği, sanığın da bıçakla mağdur …’ı yüzünde sabit iz oluşturacak şekilde yaraladığı, bu sırada araya giren mağdur …’ın ise bıçakla basit tıbbî müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı anlaşılmıştır.

2. Sanık savunmaları, mağdurlar ve tanıklar beyanları, mağdurların yaralanmasına ilişkin adlî muayene raporları dava dosyasında mevcuttur.

3. Mağdur … hakkında Adıyaman Adlî Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 25.11.2021 muayene tarihli raporunda, kişinin yüz sınırları içerisinde tarif ve tespit edilen olay ile illiyetli yaralanmasının seviye farkı ve çevre cilt ile renk farkı oluşturacak şekilde iyileşmiş olduğu, sosyal diyalog mesafesinden ilk bakışta fark edildiği dikkate alındığında yüzde sabit iz niteliğinde olduğu belirtilmiştir.

IV. GEREKÇE
A. Sanık Müdafiinin Temyiz Sebepleri Yönünden
Olay ve olgular başlığı altında 3. Paragrafta ayrıntılarına yer verilen ve adli tıp kriterlerine uygun olduğu anlaşılan Adıyaman Adlî Tıp Şube Müdürlüğü raporu karşısında, suç vasfının belirlenmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden ve ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilememesi nedeniyle meşru savunma koşullarının oluşmadığı anlaşıldığından, hükümlerde bu yönleriyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.

B. Vesair Yönünden
1. Sanık hakkında mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hüküm fıkrasının 2. Paragrafında hapis cezasının yanında “para” ibaresine yer verilmiş ise de, bu husus mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adıyaman 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.02.2022 tarihli ve 2021/345 Esas, 2022/104 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

24.05.2023 tarihinde karar verildi.