YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12682
KARAR NO : 2023/3479
KARAR TARİHİ : 23.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Çankırı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.05.2016 tarihli ve 2015/339 Esas, 2016/412 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 3.740 T.L. Adli Para cezası ile cezalandırılmasına ve taksitlendirmeye karar verilmiştir.
2. Çankırı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.05.2016 tarihli ve 2015/339 Esas, 2016/412 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 09.12.2020 tarihli ve 2020/13346 Esas, 2020/18542 Karar sayılı kararıyla; “Basit Yargılama Usulünün Değerlendirilmesi” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Çankırı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.09.2021 tarihli ve 2021/38 Esas, 2022/1031 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 3.740 T.L. Adli Para cezası ile cezalandırılmasına ve taksitlendirmeye karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri, mahkûmiyete yeterli delil bulunmadığına, basit yargılama usulünün uygulanmamasının hatalı olduğuna, vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Müştekinin olay tarihinde arkadaşı tanık … ile birlikte konuştukları sırada temyiz dışı suça sürüklenen çocuk … … ve sanık …’ın ele geçirilemeyen ve silahtan sayılan demir levye ve sallama tabir edilen bıçaklar ile müştekiye vurarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladıkları anlaşılmıştır.
2. Müşteki aşamalarda benzer beyanlarda bulunmuş, sanığın suçlamayı kabul etmemiş, tanıklar S.S. ve A.P.’nin beyanları ve 22.05.2015 tarihli görüntü izleme tutanağı tespit edilerek dava dosyasına eklenmiş, sanığın eylemi neticesinde müştekide meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak Çankırı Adli Tıp Şube Müdürlüğü’nce tanzim olunan 28.12.2015 tarihli raporunda; ”sol temporal bölgede 2×1 cm boyutunda kesi, verteks bölgesinde 3×0,5 cm’lik etrafı düzgün olmayan kesi, sağ dirsek lateralde yüzeyel erezyon, sol ön kolda ve kolda medilade yüzeyel erezyon, sol omuz posteriorda 4×3 cm ebatında ekimoz, sol oksipital bölgede ödem mevcut olup yaralanmaların basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olduğu” tespitlerine yer verildiği görülmüştür.
3. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta ayrıntılarına yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sübut Yönünden
Müştekinin aşamalardaki ifadesini destekleyen tanıklar S.S. ve A.P.’nin beyanları ile 22.05.2015 tarihli görüntü izleme tutanağına, müşteki hakkında düzenlen Adli Tıp raporunun içeriğine göre, sanığın üzerine atılı suçun sabit olduğu anlaşılmakla mahkumiyetine karar verilmesinde isabetsizlik görülmediğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
B. Basit Yargılama Usulü Yönünden
14.07.2021 tarih ve 31541 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun’un 23 ncü maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 251 … maddesine eklenen “175 … maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında basit yargılama usulünün uygulanamayacağı anlaşıldığından, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
C. Vesair Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Çankırı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.09.2021 tarihli ve 2021/38 Esas, 2022/1031 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.05.2023 tarihinde karar verildi.