YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12440
KARAR NO : 2023/2705
KARAR TARİHİ : 04.05.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.07.2018 tarihli ve 2017/211 Esas, 2018/335 Karar sayılı kararı ile, sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 81 … maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 7 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 30.01.2019 tarihli ve 2018/2085 Esas, 2019/247 Karar sayılı kararı ile, İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık ve müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 … maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz Sebepleri; haksız tahrikin derecesine, meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması koşullarının varlığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Katılanın Gaziantep Belediyesine ait sosyal tesislerde güvenlik görevlisi olarak çalıştığı, aynı mahallede oturan sanığın, kız kardeşi …’a laf atıldığını öğrenmesi yüzünden başlayan tartışma esnasında katılanın sanığa yumruk attığı, sanığın da katılanı kendisine ait ruhsatsız tabanca ile batın bölgesinden mide, bağırsak ve kolon perforasyonuna neden olarak hayatî tehlike geçirecek şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.
2. Sanık savunmaları, tanık beyanları, 03.07.2016 tarihli olay yeri inceleme raporu ve basit olay krokisi, 05.01.2017 tarihli Dr. Ersin Arslan Eğitim ve Araştırma Hastanesi tarafından tanzim edilen adlî tıp raporu, güncel nüfus ve sabıka kayıtları dava dosyasında bulunmaktadır.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
A. Tebliğname Yönünden;
Mahkemenin 5237 sayılı Kanun’un 35 … maddesinin tatbikine dair uygulama ve takdirinde isabetsizlik görülmediğinden, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak olunmamıştır.
B. Sanık Müdafiinin Haksız Tahrikin Derecesine, Meşru Savunma Ve Meşru Savunmada Sınırın Aşılması Koşullarının Varlığına Yönelen Temyiz Sebepleri Yönünden
Mağdurdan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, hukuka uygunluk nedenlerinden biri olarak 5237 sayılı Kanun’un 25 … maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen meşru savunma, yargısal kararlarda ve öğretide; bir kimsenin, gerek kendisine gerek başkasına ait bir hakkı hedef alan, gerçekleşen ya da gerçekleşmesi veya tekrarı muhakkak olan haksız bir saldırıyı, saldırı ile eş zamanlı olarak hâl ve koşullara göre saldırı ile orantılı biçimde, kendisinden veya başkasından uzaklaştırmak mecburiyetiyle
saldırıda bulunan kişiye karşı işlediği ve hukuk düzenince meşru kabul edilen fiiler olarak kabul edilmektedir. Savunmanın, meşru savunma şartlarının bulunduğu sırada başladığı, ancak orantılılık ilkesinin ihlal edilmesi nedeniyle meşru savunmanın gerçekleştiğinin kabul edilmediği durumlarda ise 5237 sayılı Kanun’un 27 nci maddesinde düzenlenen “sınırın aşılması” söz konusu olabilmektedir. Buna göre somut olayda sanığın silahsız olan katılana karşı tabanca ile ateş etme şeklinde gerçekleşen eyleminin meşru savunma kapsamında kabul edilemeyeceği anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 30.01.2019 tarihli ve 2018/2085 Esas, 2019/247 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.05.2023 tarihinde karar verildi.