Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/12338 E. 2023/3476 K. 23.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12338
KARAR NO : 2023/3476
KARAR TARİHİ : 23.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ceylanpınar Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.03.2016 tarihli ve 2015/247 Esas, 2016/142 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ve 58 … maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca 6 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

2. Ceylanpınar Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.03.2016 tarihli ve 2015/247 Esas, 2016/142 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 05.01.2021 tarihli ve 2020/15362 Esas, 2021/266 Karar sayılı kararıyla;
”a) Basit yargılama usulü yönünden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
b) 5237 sayılı Kanunun 53 üncü maddesinde düzenlenen hak yoksunlukları açısından Anayasa Mahkemesinin iptal kararının gözetilmemesi..”
Nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Ceylanpınar Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.03.2021 tarihli ve 2021/115 Esas, 2021/243 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanununun 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ve 58 … maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca 6 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sebebi belli olmayacak şekilde çıkan tartışmada katılanın sinkaflı sözlerle hakaret etmesine sinirlenen sanığın 5237 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi kapsamında silahtan sayılan muşta ile kafasına vurarak katılanı basit tıbbî müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Katılan aşamalarda benzer beyanlarda bulunmuş, sanık suçlamayı tevil yollu ikrar etmiş, tanık F.C.’nin beyanı tespit edilerek dava dosyasına eklenmiş, sanığın eylemi neticesinde katılanda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak Ceylanpınar Devlet Hastanesince tanzim olunan 16.01.2015 tarihli raporda; ”..sağ frontal bölgede künt travma ile oluşturulmuş ekimoz mevcut olup basit tıbbî müdahale ile giderilebilir nitelikte olduğu..” tespitlerine yer verilmiştir.

3. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta ayrıntılarına yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ceylanpınar Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.03.2021 tarihli ve 2021/115 Esas, 2021/243 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

23.05.2023 tarihinde karar verildi.