YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12333
KARAR NO : 2023/1390
KARAR TARİHİ : 28.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.05.2016 tarihli ve 2016/14 Esas, 2016/321 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.05.2016 tarihli ve 2016/14 Esas, 2016/321 Karar sayılı kararının o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 08.12.2020 tarihli ve 2020/12605 Esas, 2020/18319 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 87 nci maddenin üçüncü fıkrasının uygulanması sırasında fazla ceza tayini, temel cezaya hükmedilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, hüküm kurulurken hesap hatası yapılması, 53 üncü maddenin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.11.2021 tarihli ve 2021/91 Esas, 2021/531 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; suçu işlemediğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılan … ile sanık arasında otobüs kiralama nedeniyle anlaşmazlık olduğu, suç tarihinde sanık ve temyiz dışı sanık babası …’in katılanı basit tıbbî müdahale ile giderilemez şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Sanık üzerine atılı suçlamayı inkar etmiştir. Katılanın aşamalarda istikrarlı beyanları dava dosyasında bulunmaktadır. Katılana ait kati rapor dava dosyasında bulunmaktadır.

IV. GEREKÇE
1. Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.11.2021 tarihli ve 2021/91 Esas, 2021/531 Karar sayılı kararında, Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenen “1 yıl 6 ay” hapis cezası üzerinden, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi gereği bir kat arttırım yapıldığında “2 yıl 12 ay” yerine “3 yıl” hapis cezasına ve devamında 87 nci maddesinin birinci fıkrasının son bendi gereği 3 yıl hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken “somut olayda ceza miktarının üç yılı aştığı anlaşılmakla 87 nci maddesinin birinci fıkrasının son bendi yönünden yeniden değerlendirme yapılmasına YER OLMADIĞINA” şeklinde karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuş ise de; uygulamanın 62 nci maddesinin birinci maddesinin uygulanmasının sonucu sonuç cezaya etkisinin bulunmadığı dikkate alındığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, aralarında otobüs kiralama bedelinin ödenmemesi nedeniyle anlaşmazlık bulunan katılan ve sanığın olay günü karşılaştığı ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.11.2021 tarihli ve 2021/91 Esas, 2021/531 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

28.03.2023 tarihinde karar verildi.