YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12200
KARAR NO : 2023/1377
KARAR TARİHİ : 28.03.2023
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü;
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Suluova Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.12.2015 tarihli ve 2014/77 Esas, 2015/680 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi, son cümlesi, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
2. Suluova Asliye Ceza Mahkemesinin kararının, sanık ve müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 18.02.2021 tarihli ve 2021/450 Esas, 2021/1850 Karar sayılı kararı ile, “sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı Kanun’un 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinin son cümlesinin uygulanması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması, 5237 sayılı Kanun’un 29 uncu maddesinin uygulanması sırasında, hüküm ve gerekçe arasında çelişkiye neden olunması, Anayasa Mahkemesinin iptal kararı nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinde düzenlenen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Suluova Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.03.2022 tarihli ve 2021/534 Esas, 2022/191 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi, son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri, sanığın suçu işlemediğine, haksız tahrik nedeniyle üst hadden indirim yapılması gerektiğine, vesaireye ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihinde, sanığın, kardeşinin mağdur ve oğullarının işlettiği içkili restorana gittiği, hesap nedeniyle kavga çıktığı, bu kavganın ayrıldığı, sanığın olay yerine geldiği ve kavganın tekrar başladığı, mağdurun sanığı kalçasından bıçak ile yaraladığı, sanığın da mağduru karnından bıçakla yaraladığı olayda, sanık hakkında kasten yaralama suçundan hüküm kurulduğu belirlenmiştir.
2. Sanık üzerine atılı suçlamayı inkar etmiştir.
3. Mağdur hakkında Amasya Üniversitesi Eğitim Araştırma Hastanesi tarafından düzenlenen 10.02.2014 tarihli raporda, batına nafiz 3 cm’lik kesici delici alet yaralanması olduğu, karın içi kanama ve kolon perforasyonu tamiri yapıldığı, yaralanmanın yaşamını tehlikeye soktuğu, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif olmadığı belirtilmiştir.
4. Olay yeri inceleme raporu, basit krokisi, uzmanlık raporları, bilirkişi raporu, mağdur ve tanıkların beyanları dava dosyasında bulunmaktadır.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, sanığın eyleminin sübuta erdiğinin kabulü ile hakkında mahkumiyet hükmü kurulmasında bir isabetsizlik görülmediği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, mağdurdan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, hükümde bu yönleriyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Suluova Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.03.2022 tarihli ve 2021/534 Esas, 2022/191 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
28.03.2023 tarihinde karar verildi.