YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12190
KARAR NO : 2023/3766
KARAR TARİHİ : 31.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usûlü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Eğil Asliye Ceza Mahkemesinin, Yargıtay bozma kararı üzerine verdiği 29.03.2018 tarihli ve 2016/106 Esas, 2018/137 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında “hüküm verilmesine yer olmadığına” karar verildiği,
2. Cumhuriyet savcısının başvurusu üzerine Yargıtay (birleşen) 3. Ceza Dairesi’nin 28.03.2019 tarihli ve 2018/5883 Esas, 2019/6592 Karar sayılı kararı ile “yargılamayı sonlandırıcı bir karar verilmesi yerine hüküm verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiş ise de, bu kararın temyiz kabiliyeti bulunmadığı” belirtilerek, dosyanın incelenmeksizin iadesine karar verildiği,
3. Eğil Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.02.2021 tarihli ve 2019/38 Esas, 2021/52 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (a-c) bentleri, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; cezalandırılmasına ilişkin kararın hatalı olduğuna, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Köy muhtarı olan katılanın köylüler arasında yolun daraltılması nedeniyle çıkan anlaşmazlıkla ilgili taraflarla görüşmek üzere yanlarına gittiği, iki tarafın akrabalarının gelmesi ile taraflar arasında tartışma ve kavga çıktığı, arbede sırasında katılanın mera işgali nedeniyle daha önce şikayetçi olduğu sanığın taş atması sonucu yüzde sabit iz ve gözde işlev zayıflaması meydana gelecek şekilde yaralandığı anlaşılmıştır.
2. Adli rapor, katılan ve tanık anlatımları, sanık savunmaları, bozma öncesi ve sonrası yargılama sürecine ait evraklar dosya arasında bulunmaktadır.
3. Hukuki süreç başlığı altında (2) numarada gösterilen ilâmın gereklerinin yerine getirildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Eğil Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.02.2021 tarihli ve 2019/38 Esas, 2021/52 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
31.05.2023 tarihinde karar verildi.