YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12187
KARAR NO : 2023/1311
KARAR TARİHİ : 27.03.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.05.2014 tarihli ve 2012/66 Esas, 2014/159 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Hükmün sanık müdafi tarafından temyizi üzerine Yargıtay (birleşen) 3. Ceza Dairesinin 23.05.2016 tarihli ve 2015/32348 Esas, 2016/12224 Karar sayılı kararı ile sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.03.2019 tarihli ve 2016/271 Esas, 2019/50 Karar sayılı kararı ile diğer sanıklar hakkında hüküm kurulmuş ise de, sanık … hakkında …’e e yönelik kasten yaralama suçundan hüküm kurulması unutulmuştur.
4. Sanık müdafinin diğer hükümlere yönelik temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesi’nin 28.06.2021 tarihli, 2021/4354 Esas, 2021/11272 Karar sayılı kararı ile “sanık … hakkında …’e yönelik kasten yaralama suçundan hüküm kurulmasının unutulduğu” belirtilerek, bu husus eleştiri konusu yapılmıştır.
5. … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.01.2022 tarihli ve 2021/142 Esas, 2022/19 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 29 uncu maddesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafinin temyiz isteği, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, eksik incelemeye, kazanılmış hak ihlali yapıldığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık ve arkadaşlarının bulunduğu kahvede aralarında daha önce tartışma geçen şahıslar arasında kavga çıktığı, sanığın tartışma sırasında silah ile katılanı bacağından yaraladığı, katılanın işlev zayıflaması meydana gelecek şekilde yaralandığı anlaşılmıştır.
2. Adli raporlar, katılan ve tanık anlatımları, sanığın tevilli ikrarı, bozma öncesi ve sonrası yargılama sürecine ait evraklar dosya arasında bulunmaktadır.
3. Olay ve olgular başlığı altında (2 ve 4) numarada gösterilen Yargıtay ilamlarının gereklerinin yerine getirildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1. Subüta ve eksik incelemeye, kazanılmış hak ihlaline yönelik temyiz istemleri;
a. Sanığın tevilli ikrarı, katılan ve tanık beyanları, bozma ilamı, katılanın yaralanmasına ilişkin adli raporlar ve tüm dosya kapsamına göre; katılanın yaralanmasına ilişkin aldırılan adli raporların yeterli olup çelişki barındırmadığı, sanığın eyleminin sübuta erdiğinin kabulü ile hakkında mahkûmiyet hükmü kurulmasında bir isabetsizlik görülmediğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
b. 14.03.2019 tarihli kararda sanık hakkında hüküm kurulmasının unutulduğu, Yargıtay tarafından eleştiri sebebi yapılan bu husus hakkında inceleme konusu 25.01.2022 tarihli karar ile mahkûmiyet hükmü verildiği, bu durumun sanık hakkında kazanılmış hak ihlali yaratmadığı anlaşılmakla, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Vesair;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.01.2022 tarihli ve 2021/142 Esas, 2022/19 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
27.03.2023 tarihinde karar verildi.