Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/11851 E. 2023/6090 K. 11.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11851
KARAR NO : 2023/6090
KARAR TARİHİ : 11.10.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/282 E., 2021/94 K.
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs, konut dokunulmazlığını ihlal,
kasten yaralama, silahla tehdit
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma- onama

Sanık müdafii tarafından hükmün duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine duruşma günü belirlenerek sanık müdafine meşruhatlı davetiye tebliğ edilmesine rağmen, sanık müdafinin belirlenen gün ve saatte hazır bulunmadığı anlaşıldığından duruşmasız olarak yapılan temyiz incelemesinde;
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Söke 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli ve 2014/235 Esas, 2016/196 Karar sayılı kararı ile;
1. Sanıklar hakkında mağdur …’ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 37 nci maddesi delaletiyle 81 … maddesinin birinci fıkrası, 35 … maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ayrı ayrı 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesi delaletiyle 116 ncı maddesinin dördüncü fıkrası, 119 uncu maddesinin (a) ve (c) bentleri, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ayrı ayrı 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (a) ve (e) bentleri, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 6 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
4. Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik silahla tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

B. Söke 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli ve 2014/235 Esas, 2016/196 Karar sayılı kararının sanıklar müdafii, Cumhuriyet savcısı, kurum vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 14.09.2020 tarihli ve 2018/2254 Esas, 2020/1851 Karar sayılı kararı ile sanıkların ayrı ayrı müdafiileri ile savunmalarını yapmaları gerektiği ve katılma talebinde bulunan ve hükmü temyiz eden kurum hakkında katılma kararı verilmesi nedenleriyle hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.

C. Söke 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli ve 2014/235 Esas, 2016/196 Karar sayılı kararı ile;
1. Sanıklar hakkında mağdur …’ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 37 nci maddesi delaletiyle 81 … maddesinin birinci fıkrası, 35 … maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ayrı ayrı 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan 5237 sayılı Kanun’un 116 ncı maddesinin dördüncü fıkrası, 119 uncu maddesinin (a) ve (c) bentleri, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ayrı ayrı 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (a) ve (e) bentleri, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 6 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
4. Sanık … hakkında mağdur …’e yönelik silahla tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanıklar … ve… müdafiilerinin temyiz istekleri; sanıkların atılı suçu işlemediklerinden bahisle beraatlerine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
2.Sanık … müdafiinin temyiz isteği; kasten öldürmeye teşebbüs suçu yönünden suç vasfının hatalı tespit edildiğine, haksız tahrik şartlarının oluştuğuna, kasten yaralama, konut dokunulmazlığını ihlal ve silahla tehdit suçlarını işlemediğinden bahisle beraat kararı verilmesi gerektiğine, lehe olan hükümlerin uygulanmasına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık …’in olay günü kardeşi olan …i evinde bulamaması ve aramasına rağmen ulaşamaması üzerine, ilk olarak …in …’ın yanında olabileceğini düşündüğü, bunun üzerine yanında kız arkadaşı olan sanık …olduğu halde, oğulları olan diğer sanıklar … ve…’i evlerinden alarak …’nın evine gittikleri, ilk olarak sanık …’in elinde bıçak ile balkon kapısından atlayarak eve girdiği ve Gurbet ile …’ya sizi öldüreceğim diyerek saldırdığı, öncelikle elindeki bıçak ile …’nın boğaz bölgesine doğru hamle yaptığı ve boğazını kestiği ardından da …e yönelerek bıçak ile yaralayıp, tekme ve tokat ile vurmaya devam ettiği, sanıklar… ve …’in de bıçaklarla balkondan eve girdikleri, sanık …’in oğulları … ve…’e mağduru öldürmelerini söylediği, … ve…’in de …’yı birlikte bıçaklayarak darp ettikleri, …’nın aldığı darbeler sonucu bayıldığı ve olay yerine kolluk kuvvetlerinin geldiği anlaşılmıştır.

2. Sanık … üzerine atılı suçlamaları tevil yollu ikrar etmiş, sanıklar … ve… suçlamaları kabul etmemişlerdir.

3. Mağdur … hakkında tanzim olunan adli muayene raporunda yaralanmalarının yaşamını tehlike sokmadığı, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olmadığı, yüzde sabit iz oluşturmadığı bildirilmiştir.

4. Mağdur … hakkında tanzim olunan adli muayene raporunda yaralanmasının yaşamını tehlike sokmadığı, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğu bildirilmiştir.

5. Olay yeri inceleme raporu, olay yeri basit krokisinin dava dosyasında bulunduğu anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
A.Sanıklar… ve … müdafiilerinin beraate, sanık … müdafiinin suç vasfına, haksız tahrike, konut dokunulmazlığını ihlal ve kasten yaralama suçlarından beraat etmesi gerektiğine, lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin temyiz sebebleri yönünden;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, kasten öldürmeye teşebbüs ve konut dokunulmazlığını ihlal eylemlerimin sanıklar tarafından gerçekleştirildiği ve mağdur …’e yönelik kasten yaralama eyleminin sanık … tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasıflarının doğru biçimde belirlendiği, mağdurlardan sanıklara yönelen haksız söz ve davranış bulunmadığı, kasten öldürmeye teşebbüs ve konut dokunulmazlığını ihlal suçları bakımından ceza miktarı itibariyle lehe olan hükümlerin uygulanmasının mümkün olmadığı, kasten yaralama suçu yönünden Mahkemece yeterli ve yerinde gerekçe ile lehe olan hükümlerin uygulanmamasına karar verdiği anlaşıldığından, sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

B.Sanık … müdafiinin silahla tehdit suçundan beraat kararı verilmesi gerektiği ve ceza miktarına yönelen temyiz sebepleri yönünden;
1. Ceza miktarı yönünden
Mağdur … hakkında tanzim olunan adli muayene raporunda kafa bölgesinde sol parietal, kafa verteks, sağ parietal ve oksipital’de, ense bölgesinde, el bilek ve parmaklarında mevcut bıçak darbeleri ile oluşan yara nedbelerinin yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olmadığı ve basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif olmadığının anlaşılması karşısında; teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı Kanun’un 35 … maddesi ile yapılan uygulama sırasında, yaralanmanın niteliği dolayısıyla meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre temel cezanın asgari hadden makul bir seviyede ayrılarak tayini yerine yazılı şekilde sanıklar hakkında 12 yıl hapis cezası tayini suretiyle fazla cezaya hükmolunması hukuka aykırı bulunmuştur.

2. Silahla tehdit suçu yönünden
Sanık …’in atılı suçu işlediğine dair mağdurun soyut beyanından başka cezalandırılmasına yeterli, her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
A. Sanıklar Hakkında Konut Dokunulmazlığını İhlal, Sanık … Hakkında Kasten Yaralama Suçlarından Kurulan Hükümler Yönünden
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle Söke 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli ve 2014/235 Esas, 2016/196 Karar sayılı kararında sanıklar müdafileri tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıklar müdafilerinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

B. Sanıklar Hakkında Kasten Öldürmeye Teşebbüs ve Sanık … hakkında Silahla Tehdit Suçlarından Kurulan Hükümler Yönünden
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenle Söke 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli ve 2014/235 Esas, 2016/196 Karar sayılı kararına yönelik sanıklar müdafilerinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.10.2023 tarihinde karar verildi.