YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11794
KARAR NO : 2023/1721
KARAR TARİHİ : 06.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralamaya teşebbüs, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Edremit 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.02.2020 tarihli ve 2012/868 Esas, 2015/430 Karar sayılı kararının sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyizi üzerine;
Yargıtay(Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 06.02.2020 tarihli ve 2019/17945 Esas, 2020/2319 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiştir.

2. Edremit 3. Asliye Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.05.2021 tarihli ve 2019/17945 Esas, 2020/2319 Karar sayılı kararı ile;
A. Sanık hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 35 inci maddesi, 29 uncu maddesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 52 inci maddesi uyarınca hükmedilen 84 gün adli para cezası karşılığı 1680 TL adli para cezasına ilişkin olarak 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.

B. Sanık hakkında mala zarar verme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 151 inci maddesi birinci fıkrası, 21 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesi uyarınca 50 gün karşılığı adli para cezası karşılığı 1000 TL adli para cezasına karar verilmiştir.

II. KARAR
A. Sanık hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçu bakımından,
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı başvurulacak yasa yolunun 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinde hiçbir istisna öngörülmeksizin “itiraz” olduğu belirtilmekle, itiraz mercii tarafından incelenerek karar verilmek üzere temyizen incelenmeyen dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEVDİİNE,

B. Sanık hakkında mala zarar verme suçu bakımından,
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’un Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 317 inci maddesi uyarınca Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

06.04.2023 tarihinde karar verildi.