Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/11747 E. 2023/902 K. 08.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11747
KARAR NO : 2023/902
KARAR TARİHİ : 08.03.2023

MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Konya 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.02.2016 tarihli ve 2015/772 Esas, 2016/73 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.

2. Konya 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.02.2016 tarihli ve 2015/772 Esas, 2016/73 Karar sayılı kararının sanık ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 26.05.2021 tarihli ve 2021/7174 Esas, 2021/9072 Karar sayılı ilâmıyla, basit yargılama usulü ve hak yoksunlukları nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Konya 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.10.2021 tarihli ve 2021/478 Esas, 2021/642 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri
1. Beraatine karar verilmesi gerektiğine,
2. Eksik inceleme ile karar verildiğine,
3. Vesaire,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Suç tarihinde resmi nikâhlı evli olan sanık ile mağdur arasında araç içerisinde ailevi sebeplerle çıkan tartışma sırasında sanığın mağdurun çenesine yumrukla ve bacaklarına tekmeyle vurmak suretiyle mağduru basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığı belirlenmiştir.

2. Sanık aşamalarda atılı suçu ikrar etmiştir.

3. Mağdur hakkında düzenlenen Konya Numune Hastanesinin 26.10.2015 tarihli adlî muayene raporunda, “mandibular kemikte, sağ bacak ve baldırda hassasiyetin mevcut olduğu, basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olduğu” bildirilmiştir.

4. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta ayrıntılarına yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
A. Sübuta ve Eksik İnceleme Yönünden
Sanığın mağdura tokat attığına ilişkin savunmaları, mağdur beyanları ile uyumlu adlî muayene raporu karşısında, sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkûmiyet hükmü kurulmasında bir isabetsizlik

görülmediğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.

B. Vesaire Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Konya 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.10.2021 tarihli ve 2021/478 Esas, 2021/642 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

08.03.2023 tarihinde karar verildi.