YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11742
KARAR NO : 2023/1597
KARAR TARİHİ : 04.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Çeşme 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.03.2016 tarihli ve 2015/263 Esas, 2016/160 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi ve 58 inci maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

2. Çeşme 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.03.2016 tarihli ve 2015/263 Esas, 2016/160 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin (Birleşen) 23.11.2020 tarihli ve 2020/14534 Esas, 2020/17017 Karar sayılı kararı ile uzlaşma hükümlerinin, haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi yönünden sanığın hukukî durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Çeşme 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.09.2021 tarihli ve 2020/427 Esas, 2021/344 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi ve 58 inci maddesi uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; sübuta ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık …’ın olay günü, arkadaşı olan katılanın konteynırına giderek katılana birlikte çorba içelim seni sonra bırakırım teklifinde bulunduğu, katılanın kabul etmesi üzerine birlikte tanık …’ın kullandığı araç ile yola çıktıkları, sanık ve katılan arasında araç içerisinde alkolün de etkisi ile tartışma yaşandığı, sanığın … isimli arkadaşına Alaçatı mevkiinde aracı durdurmasını istediği, sanığın katılanı araçtan indirerek; “Sen benim eve 10 gündür niye uğramıyorsun, in aşağıya, senin ayaklarına sıkacağım” şeklinde sözler söylediği, katılanı tekme ve tokat atarak basit tıbbî müdahale ile giderilemez şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Sanık üzerine atılı suçlamayı tevil yoluyla ikrar etmiştir. Katılanın olay oluşumuna uygun beyanı dava dosyasında bulunmaktadır. Katılana ait 02.03.2015 tarihli genel adlî muayene raporu dava dosyasında bulunmaktadır. Çeşme Cumhuriyet Başsavcılığı Uzlaştırma Bürosu’nun 03.02.2021 tarihli uzlaştırma raporu dava dosyasında bulunmaktadır.

IV. GEREKÇE
1. Çeşme 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.09.2021 tarihli ve 2020/427 Esas, 2021/344 Karar sayılı kararında, bozma ilâmının gereklerinin yerine getirilmesi nedenleriyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, arkadaş olan sanık ve katılanın olay gecesi alkolün etkisi ile tartışmaya başladığı ve sanığın katılanı basit tıbbî müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaraladığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Çeşme 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.09.2021 tarihli ve 2020/427 Esas, 2021/344 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

04.04.2023 tarihinde karar verildi.