YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11574
KARAR NO : 2023/2888
KARAR TARİHİ : 09.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, düşme
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan bozma üzerine neticeten hükmolunan 3.000,00 TL adlî para cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün, tür ve miktarları itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmıştır.
Sanık hakkında tehdit suçundan bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Midyat 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.06.2016 tarihli ve 2015/1021 Esas, 2016/759 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdura yönelik kasten yaralama ve tehdit suçlarından ayrı ayrı, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
2. Midyat 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.06.2016 tarihli ve 2015/1021 Esas, 2016/759 Karar sayılı kararının o yer Cumhuriyet savcısı tarafından (aleyhe) temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin 19.01.2021 tarihli ve 2020/16430 Esas, 2021/1400 Karar sayılı kararıyla;
”a)Basit yargılama usulünün değerlendirilmesi,
b)Mağdurun beyanlarını destekleyen doktor raporuna ve tanık Muhammet beyanlarına göre atılı suçlardan sanığın mahkumiyeti yerine, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek beraatine karar verilmesi..”
Nedenleriyle hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
3. Midyat 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.12.2021 tarihli ve 2021/95 Esas, 2021/559 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdura yönelik;
A. Kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanununun 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 3.000 T.L. Adli Para cezası ile cezalandırılmasına,
B. Tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanununun 73 üncü maddesinin dördüncü ve altıncı fıkraları ve 5271 sayılı Kanunun 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca kamu davasının şikayetten vazgeçme nedeniyle düşmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, kasten yaralama ve tehdit suçlarından beraat kararı verilmesi gerektiğine, vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Ailevi meselelerden çıkan tartışmada sanığın yumrukla vurarak eşi olan mağduru basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı ve ”eğer şikayetçi olursan başına gelecekleri görürsün” şeklindeki sözlerle tehdit ettiği anlaşılmıştır.
2. Mağdur aşamalarda benzer beyanlarda bulunmuş, sanık suçlamayı kabul etmemiş, tanık M.A.’nın beyanları tespit edilerek dava dosyasına eklenmiştir.
3. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta ayrıntılarına yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Mahkûmiyet Hükmü Yönünden
Hükmün tür ve miktarları itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Tehdit Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
1. Tebliğname Yönünden
Sanığın müdafii huzurunda alınan 30.03.2016 tarihli celsedeki savunmasında, ”şikayetten vazgeçme olursa kabul ediyorum” şeklindeki beyanı karşısında, bu hususta yeniden beyanının alınmasına gerek görülmediği anlaşıldığından, tebliğnamenin bozma istemli düşüncesine iştirak olunmamıştır.
2. Sübut Yönünden
Mağdurun aşamalardaki beyanlarını destekleyen tanık …’in soruşturma aşamasında alınan 02.11.2015 tarihli ifade tutanağına göre sanığın üzerine atılı basit tehdit suçunun sabit olduğu anlaşıldığından, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Vesair Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
A. Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle Midyat 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.12.2021 tarihli ve 2021/95 Esas, 2021/559 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Tehdit Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle Midyat 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.12.2021 tarihli ve 2021/95 Esas, 2021/559 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.05.2023 tarihinde karar verildi.