YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11368
KARAR NO : 2023/1376
KARAR TARİHİ : 28.03.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü;
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Karasu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.03.2016 tarihli ve 2016/84 Esas, 2016/312 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında açılan kamu davalarının, şikayet yokluğu nedeniyle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 73 üncü maddesinin dördüncü fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca ayrı ayrı düşmesine karar verilmiştir.
2. Karasu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin kararının, Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 30.06.2020 tarihli ve 2020/7444 Esas, 2020/8082 Karar sayılı kararı ile, “mağdurların hazırlık aşamasında istikrarlı şekilde sanığın odun parçası ile kendilerine vurduğunu beyan etmesi ve beyanları ile uyumlu adli rapor içerikleri karşısında, sanığın suçta kullanılan silahtan sorumlu tutularak hakkında 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendinin uygulanması gerektiği gözetilmeden şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararları verilmesi” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Karasu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.11.2021 tarihli ve 2020/392 Esas, 2021/966 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında mağdurlara yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca (iki kez) 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay günü olay yeri olan köy meydanında çıkan kavgada, sanığın mağdurlara sopa ile vurduğu olayda, sanık hakkında kasten yaralama suçundan hüküm kurulduğu belirlenmiştir.
2. Sanık üzerine atılı suçlamayı tevil yoluyla ikrar etmiştir.
3. Mağdurlar hakkında Karasu Devlet Hastanesi tarafından düzenlenen 16.11.2015 tarihli raporlarda, mağdur …’nin kollarında ve bacaklarında geniş laserasyonlar olduğu, mağdur …’ın sol ayak bileğinde şişlik olduğu, yaralanmalarının basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif olduğu belirtilmiştir.
4. Mağdurlar ve tanıkların beyanları dava dosyasında bulunmaktadır.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, mağdurların olayın sıcağı sıcağına alınan hazırlık beyanları ile de sabit olduğu üzere, sanığın eylemlerinin sübuta erdiğinin kabulü ile hakkında mahkumiyet hükümleri kurulmasında bir isabetsizlik görülmediği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Karasu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.11.2021 tarihli ve 2020/392 Esas, 2021/966 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
28.03.2023 tarihinde karar verildi.