Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2022/11212 E. 2023/3372 K. 22.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11212
KARAR NO : 2023/3372
KARAR TARİHİ : 22.05.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi kararı

İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında kasten yaralama suçundan hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu suça yönelik temyizin niteliği dikkate alındığında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.

Sanık hakkında hükmolunan ceza miktarı ve türü gözetildiğinde kesin nitelikte olduğu ve temyizinin mümkün olmadığı anlaşılmış ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2009 tarih ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere; kesin nitelikteki hükümlerin suç vasfına yönelik aleyhe temyiz yasa yoluna başvurulması halinde temyize konu olabilecekleri kabul edildiğinden, katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin hükmü “suç vasfına” ilişkin temyiz ettiği anlaşılmakla, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci

fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 … maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.10.2018 tarihli ve 2016/74 Esas, 2018/342 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdura yönelik nitelik yağma suçundan kamu davası açılmış ise de, sanığın sübut bulan eyleminin bütün halinde eşe karşı kasten basit yaralama suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 … maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ,karar verilmiştir.

2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesinin, 25.12.2020 tarihli ve 2020/1241 Esas, 2020/1231 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık ve katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 … maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin temyiz sebepleri; suç vasfının yağma olarak belirlenmesi ve bu suçtan mahkumiyet hükmü kurulması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Mağdurun ve sanığın evli oldukları, olay tarihinde açık ceza infaz kurumundan firar etmiş olan sanığın 28.09.2014 günü gece yarısına doğru, hakkındaki uzaklaştırma kararına rağmen, mağdur ile ortak yaşamakta oldukları eve gittiği, bir süre konuşmalarından sonra aralarında parasal nedenlerle tartışma yaşandığı ve tartışma sırasında birbirlerine vurdukları, bunun sonucunda mağdurun adlî muayene raporunda belirtilen biçimde yaralandığı olayda, sanık hakkında eylemin sübuta erdiği ölçüde tek suç olarak kasten yaralama suçundan uygulama yapıldığı, anlaşılmıştır.

2. Mağdura ait adlî muayene raporu, nüfus ve adlî sicil kayıtları ile tutanaklar dava dosyasında mevcuttur.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
A. Sanık Müdafiinin Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Mahkumiyet Hükmüne İlişkin Temyiz İstemi Yönünden
İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında kasten yaralama suçundan hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı ve bu suça yönelik temyizin niteliği dikkate alındığında, 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.

B. Katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, dosya kapsamında eksik incelemenin söz konusu olmadığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının tayini ile uygulamanın yerinde olduğu belirlenmiş, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
A. Sanık Müdafiinin Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Mahkûmiyet Hükmüne İlişkin Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçe bölümünde yer alan (A) paragrafında açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 … maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçe bölümünde yer alan (B) paragrafında açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesinin, 25.12.2020 Tarihli ve 2020/1241 Esas, 2020/1231 Karar sayılı kararında katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan inceleme neticesinde hukuka aykırılık görülmediğinden, 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliği ile TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.05.2023 tarihinde karar verildi.