YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11038
KARAR NO : 2023/2602
KARAR TARİHİ : 03.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Muş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.06.2016 tarihli 2014/307 Esas ve 2016/615 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (a) ve (e) bendleri, 87 nci maddesinin
üçüncü fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 4500 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, karar verilmiştir.
2. Muş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.06.2016 tarihli 2014/307 Esas ve 2016/615 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 26.01.2021 tarihli 2020/17793 Esas 2021/2092 Karar sayılı kararı ile ” yetersiz raporun hükme esas alınmak suretiyle sanığın hukuki durumunun belirlenmesi, temel cezaya hükmedilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, adlî para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceği ihtarının yapılması,” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Muş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2021 tarihli 2021/169 Esas 2021/562 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (a) ve (e) bendleri, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 5680 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık …’ın temyiz istemi; atılı suçu işlemediğine, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Sanık ve mağdurun kardeş oldukları, taraflar arasında suç tarihinde ailevi nedenlerle çıkan tartışmada katılanın sanığa hakaret etmesi üzerine sanığın silahtan sayılan boru ile katılanın burnuna vurarak katılanı vücudunda kemik kırığı oluşacak ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.
2.Sanığın inkar içeren savunmaları, katılan beyanları, tanıklar … ile … ‘ün beyanları, Muş Adlî Tıp Şube Müdürlüğünün 26.04.2021 tarihli raporu, Yargıtay ilamı, dosya içerisinde bulunmaktadır.
IV. GEREKÇE
1. Her ne kadar sanık üzerlerine atılı suçlamaları kabul etmediğini beyan etmiş ise de katılan …’nın anlatımları, tanık beyanları, adlî tıp raporları, sanığın çelişkili beyanları, oluş ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın eyleminin sübuta erdiğinin kabulü ile hakkında mahkûmiyet hükmü kurulmasında bir isabetsizlik görülmediğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
3. Muş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2021 tarihli 2021/169 Esas 2021/562 Karar sayılı kararında, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen ”sanığın kazanılmış hakkı gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması” dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı bentte açıklanan nedenle Muş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2021 tarihli 2021/169 Esas 2021/562 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasının mahsus bölümüne, “5237 sayılı TCK’nın 52/2 maddesi gereğince 284 tam gün karşılığı adlî para cezasının, sanığın şahsi ve ekonomik durumu göz önünde bulundurularak günlüğü takdiren 20,00-TL’den paraya çevrilmesine ve sanığın 5.680,00 TL ADLÎ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA” paragrafından sonra gelmek üzere “bozma öncesi aleyhe temyiz bulunmadığı gözetilerek, 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sonuç ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması suretiyle cezanın 4500 TL adlî para cezası olarak infazına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.05.2023 tarihinde karar verildi.